Een e-mail sturen naar de Engelfrieten? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Deze bijvoorbeeld van Aad van der Meulen

Wil je terug naar de pagina met de kortere reakties, klik dan op deze link

Gebruik evt onze Search Engine op Aad's Homepage voor meer details:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Lyceum en klik op ENTER

Via de site van Mike Winkelman kwam ik op die van jou terecht. Het is helaas veel te veel om te bekijken (ik heb nl. geen kabelinternet). Maar een paar onderwerpen heb ik met belangstelling bekeken/gelezen. Vooral die foto's van het Rotterdams Lyceum op het onderwerp "Verhalen over Rotterdamse buurten vroeger en nu", "Delfshaven van een andere kant". M'n hart ging sneller kloppen. Ik zal het uitleggen. 14 mei 1940, je weet wel welke dag dat was, werd ik op 5 1/2 jarige leeftijd met m'n ouders het huis in de Tuinderstraat uitgebombardeerd. Weliswaar geen directe treffer, maar toch! Om toch onderdak te hebben, hebben we, tot de noodwoning in de Uitwijkstraat (toepasselijke naam: we moesten uitwijken, later heette dat "Brabantsedorp") klaar was, bij mijn grootouders in de Mauritsstraat gewoond. 1942 zijn we verhuisd naar de Kapelstraat 34c. Recht vooruit keken we tegen café van Rhijn aan. Rechts het Rotterdams Lyceum en links, op de hoek Westzeedijk, van Rietschoten & Houwens. Daar heb ik tot 1958 gewoond. Je begrijpt, toen ik die foto van die school zag, ging m'n hart op hol want ik heb in die buurt m'n jeugd doorgebracht. Als je die foto goed bekijkt dan zie je links van de ingang een kelderopening met een traliewerk ervoor. Daar beneden bevond (misschien nog steeds) zich de kolenbunker van de (kolengestookte) centrale verwarming. Als de bunker bijgevuld moest worden dan kwam er een vrachtwagen met kolen, het traliewerk werd geopend en de nieuwe voorraad er in geschept. Zo ook toen de Moffen er zaten. In 1944, toen de nood zeer hoog was ging ik, als 10-jarige jongen, niet alleen eten bedelen bij de Moffen in die school, in de Zeevaartschool, de Groothandelsschool en als ik niets kreeg ging ik naar de schepen die in de Parkhaven lagen. Maar ook ging ik met een gonjezak (jutezak) kolen jatten, als die kolenwagen er stond. Er viel nl. nogal wat naast die kelderopening. Als ik daar nu over nadenk dan moet de schildwacht die daar voor de ingang stond, een oog hebben dichtgeknepen. Achter de Kapelstraat aan het, ik meen, Pieter de Hooghplein, staat een gebouw dat toen dienst deed als "Missions to Seamen", maar natuurlijk door de Moffen geconfisceerd was en in gebruik genomen als kazerne. Toen de Canadezen ons kwamen bevrijden werden die Moffen uit dat gebouw geslagen. Alle voedingsmiddelen die daar aanwezig waren werden buiten op straat neergezet voor ons. Wat ik mij nog heel goed kan herinneren is dat één van die Canadezen met een ring, voorzien van een diamant, in één van de raampjes van de toegangsdeuren z'n initialen krastte. Als die deuren nog in hun oude staat zijn, dan moet dat er nog instaan! Al vroeg in m'n jeugd, na de oorlog, kreeg ik interesse in alles wat met radiotechniek had te maken. Later werd dat m'n beroep en nu, in m'n vrije tijd nog steeds één van m'n hobbies. Van het verhaal van één van m'n andere liefhebberijen zal ik een bijlage invoegen. In die tijd, voordat de nieuwe brug over de Havenstraat werd gebouwd en daar een heleboel huizen voor moesten verdwijnen, zat daar mijnheer de Waard, de radiodokter. Een kleine winkel waar ik vaak, evenals 's woensdags op de markt in de Spanjaardstraat en s'zaterdags op het Noordplein, onderdelen kocht voor de eenvoudige radio's en versterkers die ik bouwde. Dat bombardement in de Boschpolderwijk heeft toen een tante van mij, die daar woonde, bijna het leven gekost. Zij werd zwaargewond onder het puin vandaan gehaald. Ik heb daar een bijzondere herinnering aan overgehouden. Zij had een kleine z.g. Philetta radio. Die is vrijwel onbeschadigd uit die ravage tevoorschijn gekomen en staat nu bij mijn grote radioverzameling! Heel veel dingen uit mijn jeugd zijn in die buurt verdwenen. O.a. de loodsen van van Gendt & Loos. Zelfs het huisnummer 34c in de Kapelstraat is na renovatie verdwenen! Over de watersnoodramp 1953 gesproken. 18 augustus 1952 kwam ik op in het marinierskamp in Doorn "AMD". met de bestemming door te stromen naar de opleiding voor Radio-Telegrafist (Verbindingsdienst Algemeen) op de Verbindingsschool in Amsterdam. Maar.......Februari 1953, watersnood! Onze klas 43 werd met nog een aantal andere klassen naar dat rampgebied gestuurd. Poortugaal, Simonshaven, Oude - Tonge, daar zijn wij geweest. We hebben daar met zandzakken gesjouwd maar ook wachtdiensten gedraaid, met de M-1 met scherpe patronen in een roeiboot en op plaatsen die nog droog waren. Voor mensen die daar in geÏnteresseerd zijn wil ik laten weten dat de schrijver Kees Borstlap naar aanleiding van die ramp, een prachtig hoorspel heeft geschreven getiteld: "Laatste Contact". Het werd op 26 januari 1956 door de AVRO onder regie van Dick van Putten, uitgezonden. Het gaat over het gezin Langsdevelde; moeder, vader, een dochter en twee zoons. Marijke is Radio-telefoniste bij Scheveningen Radio, Frank is navigator in een Dakota en Tjeerd kapitein op een kustvaarder. Het is een heel fijn hoorspel. Bij de climax, als Tjeerd met zijn schip waarvan het roer is weggeslagen ten onder gaat, houdt je je ogen niet droog. Uiteraard heeft hij een "May-Day", (is bij telefonie S.O.S.) uitgezonden en hij is die laatste minuten in contact met Scheveningen Radio met zijn zus die op dat moment dienst heeft. Ik heb slaap. Hartelijke groet, Aad van der Meulen. (sinds 1972 woon ik in Loon op Zand maar in m'n hart blijf ik natuurlijk Rotterdammer!)





Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

7 Oktober 2003