Een e-mail sturen naar de Engelfrieten? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Deze bijvoorbeeld van Karel Hoffmann

Wil je terug naar de pagina met de kortere reakties, klik dan op deze link

Mijn belevenissen hebben in grote trekken te maken met de Kootsekade, vandaar dat ik dit gedeelte onder deze noemer onderbreng.

Als je de onderstaande foto van de remise bekijkt dan staan er auto's aan de rechterkant geparkeerd op de Kootsekade, daar waar nu deze auto's staan, daar voetbalden wij altijd !
Ik heb het nu over de jaren dertig in de twintigste eeuw, allemachtig wat komt dit oud over !

ret remise

De remise anno 2001

Regelmatig kwam er politie op de fiets langs, waarna de bal ingeleverd moest worden.
Verkeer was er bijna niet, terwijl er ook geen ruiten ingetrapt konden worden, maar het mocht nu eenmaal niet.
Vaak ging het inleveren vergezeld van een reprimande, toen werd er z.g. geluisterd naar oom agent, ook toen ging het verhaal het ene oor in en vervolgens het andere oor uit.
Zodra hij verdwenen was kwam er hoe dan ook weer een bal te voorschijn.

Links van de remise is de Willem van Hildegaersbergstraat straat te zien, de straat bestond uit twee delen, een kort en een lang deel, hier zien we het begin van het lange deel .
Ik kwam op een keer uit de Willem v. H. straat om te gaan voetballen, wij woonden in het korte deel, van waaruit deze foto (ongeveer) gemaakt is.
Juist toen ik de straat uitkwam werden de jongens betrapt met voetballen en stopte de agent de bal in de fietstas, waarna hij de fiets neerzette waar nu op de hoek ook twee fietsen staan.
Hij liep naar de jongens toe en begon z'n verhaaltje af te steken, terwijl ik de bal uit de fietstas wist te halen en als de weerga in de straat verdween !! Wat wij een schik hadden later is met geen pen te beschrijven.

Wanner je van de Kleiweg komt en vervolgens de Straatweg oversteekt loop je de Kootsekade op.
Rechts was een café en links was een café, niet te geloven als je bedenkt dat er op de Straatweg, een honderd meter van de hoek ook een café was !!
En dat in de crisestijd van toen !!
De Kootse kade verder ingaande was er rechts de hoefsmid die Smit heette, zijn naam was wel toepasselijk, ik ging graag in de lucht (zeg maar stank) staan als de hoef in het eelt werd gebrand. Waarom ik dat lekker vond weet ik niet.(ik moet er nu niet aan denken!)
Verderop woonde Jan Luttes de lorreboer., en aan het einde van de Kootse kade kwam je bij de pont aan de Rechter Rottekade terecht .

bergse rottekade

De Bergse Rechter Rottekade

De pontbaas woonde in het witte huis rechts op de foto.
Dat was ene mijnheer De Leeuw, in mijn herinnering was hij een buitengewoon grote kerel.
Althans zo zit hij in mijn gedachten gegriefd, de oorzaak dat hij zo in mijn geheugen zit moet aan het volgende voorval te wijten zijn:

De pont werd voortbewogen langs een kabel die van de Rechter naar de Linker Rottekade werd gespannen.
De kabel lag op de bodem en werd (als de bootvaart het toeliet) doormiddel van een lier opgehaald en strak boven het water getrokken, waarna de pont met behulp van een blok langs de kabel naar de overkant werd getrokken.
Prijs; een halve cent !!!

Aan de overkant werd de pont vastgelegd als dat nodig was, waarna de mensen de pont op mochten.
Het vastleggen was een bepaalde tijd niet mogelijk, waarvoor de pontbaas een oplossing gevonden had door één van ons mee te nemen als er aan de overkant mensen stonden te wachten die zijn hulp nodig hadden om op de pont te komen
Je moest dan de pont tegen de walkant houden door aan het blok te trekken, terwijl hij de mensen hielp.
Nou, dat heeft hij geweten, maar ik ook!!
Hij stapte van de pont af, terwijl ik dus de pont op z'n plaats hield.
Daarna kan ik me alleen herinneren dat er een gebrul over het water weerklonk en de pontbaas tussen de pont en de wal in de Rotte terecht was gekomen.
Ik had de pont van de kant afgetrokken !
Als kind ben ik nog nooit zo geschrokken als toen van die brul en wist uit angst niet beter te doen dan zo hard mogelijk de pont naar de andere kant te trekken waar de jongens me stonden op te wachten.
Een ander heeft daarna de pont naar de overkant getrokken, maar ik durfde daarna de pontbaas niet meer onder ogen te komen, wat was ik bang van die man geworden………
Ik ben benieuwd of er nog iemand is die zich dit voorval kan herinneren.
Contact met getuigen zou fantastisch zijn.
Oma en Opa woonden op de Linker Rottekade, daar ging ik vaak heen, maar nooit meer met de pont !!
Een paar honderd meter verderop lag (ligt die er nog?) de hoooge brug, ik liep voortaan om over de hoge brug.
De pont had z'n bestaan te danken aan de hoogte van de brug !
Op die brug heb ik bij gladheid een paard en wagen naar beneden zien glijden.
Op de wielen van de wagen zaten metalen banden en de wagen was niet meer te houden. Terwijl het paard door z'n voorbenen zakte kwam de wagen steeds meer naar voren en schaarde beneden op de straat tegen het arme dier.
Uit je jeugd blijft zo'n enge belevenis bewaard.

Aan het einde van de Kootsekade gekomen naar rechts gaande kwam je op het opgespoten land waar in de zomermaanden het z.g. zomeravondvoetbal plaatsvond.
Dat was pas leuk en je hoefde niets te betalen.
In die tijd moest iedereen ieder dubbeltje omkeren, de werkloosheid was groot.
Langs de lijn stonden altijd veel mensen te kijken die,ondanks hun armoede, een klein geldbedrag overhadden voor een versnapering.
Ja,je probeerde op alle mogelijke manieren wat te versieren.
Vlak bij Hillegersberg ligt Berkel en Rodenrijs waar de groenteveiling plaats vond.
Daar gingen wij komkommers halen die doorgedraaid werden, eigenlijk mocht je deze komkommers niet meenemen, maar je mocht zoveel niet wat we toch deden.
Door ze een tijd in het zuur te zetten en in moten te snijden, waren ze klaar om te verkopen lans de lijn bij het voetballen. Als een trein ging de verkoop langs de lijn !
Als ik nu naga wat je moest doen voor een klein beetje geld , maar je leerde wel de waarde van het geld kennen, ook al was je nog zo jong

Het zomeravondvoetbal werd o.a. georganiseerd door "bruine moot", zo werd hij genoemd.
Ik kan me deze man zo voor de geest halen,altijd in voor een praatje met jan en alleman, ik weet zeker dat een ieder die het zomeravondvoetbal in die tijd bezocht heeft zich bruine moot kan herinneren.
De beste keeper noemde heette 'tekkie' waar hij deze naam aan te danken had weet ik niet.
Zelf voetbalden wij overdag op het opgespoten land onder leiding van de meester.
Ik weet niet of het een onderwijzer was, maar hij werd wel zo genoemd.
Wij voetbalden dan tegen een team uit het oude noorden van Rotterdam.
Meestal verloren we, maar dat was achteraf wel te begrijpen omdat bij het oude noorden Faas Wilkes meespeelde. Die speelde toen al veel beter dan de rest !

Tot besluit nog wat wetenswaardigheden over de Willem van Hildegaersbergstraat.
Zoals vermeld woonden wij in het korte deel, het lange deel is te zien op de foto van de remise. Tegenover het lange deel was het korte van de straat dat werd afgesloten met een schutting.
Dit straatje ingaande was er links op de hoek de kruidenierswinkel van Kees Muit.
Iets verderop was waterstokerij van Buurveld, de waterstoker heb ik vaak geholpen met bosjes hout voor de kachels klaar te maken.
Hij had plakken hout van een 20 cm breed ongeveer waar houtjes van gehakt werden en op bosjes gebonden voor de verkoop.
Hij had een grote ketel waarin water werd heet gemaakt en per emmer verkocht op maandagmorgen als de huismoeders aan de was gingen !!!
Een emmer heet water kostte (zeker weten doe ik het niet meer) een cent, zoiets was het wel.
Recht tegenover de waterstoker had juffrouw van Lier een groentehandeltje in een diep pakhuis.
Zij had ongelooflijk kromme vingers van de reumatiek, maar heeft jarenlang de winkel draaiende weten te houden.
Een stempellokaal was er zowaar ook, door de hele stad waren stempellokalen waar de werklozen dagelijks moesten stempelen, dat hield in dat er een stempel op hun kaart werd gezet waaruit dan bleek dat ze inderdaad die dag niet gewerkt hadden, sociale controle !!
Iedereen die werkloos was moest verschijnen, zo kwam er ook dagelijks een zo goed als blinde man die, onder begeleiding van anderen de stempel kwam halen.
Ik zie ze nog in de rij staan.
Het gebeurde vaak dat er ruzie over en weer was met de ambtenaar achter het loket, er werden meerder zaken afgehandeld die met de werkloosheid in verband stonden.
De sfeer in de rij was meestal om te snijden, lekkere tijd !!
Wij hadden in de straat veel last van ratten, niet zo gek eigenlijk als je bedenkt dat achter de schutting een weiland was waar een boer varkens hield.
In de hoop dat de lezer mij niet van overdrijven beticht het volgende:
In wieg van m'n jongste zus werd een rat aangetroffen
Onder het bed van m'n ouders zat een rat gedeeltelijk in een val en was dus nog leefde
Ik weet dat Janus Ouwerling (een tweemeter figuur) de moed had om de val buiten open te maken waarna de rat zowaar nog wegrende met Janus op z'n klompen er achteraan richting schutting!!
Tegen de schutting sloeg hij hem met een klomp dood

Ik stop ermee in de hoop dat anderen het aardig zullen vinden !!





Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

24 Augustus 2005