Deze bijvoorbeeld van Jaap Dikmans
Wil je terug naar de pagina met de kortere reakties, klik dan op deze link
Ik ben jaap Dikmans 77 jaar oud en kleinzoon van de machinist Sjef Dikmans oranjeboomstraat nummer 1 had tien kinderen, en ook de kleinzoon van Jaap van Es die baas is geweest in de werkplaats van de stoomtram in de Rozenstraat.
ik denk dat mijn opa ongeveer rond 1910 met pensioen is gegaan. Hij was nagenoeg blind geworden maar hij ging op de tast iedere morgen naar de kerk vlak bij de werkplaats. Hij bracht voor mij altijd ronde stukjes ijzer mee uit de werkplaats als speelgoed zodat ik al snel een naam kreeg als jaap wiel en daar ben ik verder mee gaan leven.
Mijn zus die 2 jaar ouder was kreeg de naam Beb blaas, want ze zat altijd bellen te blazen. Maar de stoomfluiten zitten nog steeds onder mijn schedeldak verankerd, want het was in die tijd zo'n hels lawaai van de spoorwegen, de stoomtram, en de sleepboten in de maas. Ik heb van 1927 tot 1933 bij opa en oma met mijn moeder en mijn zus gewoond en we moesten constant vlooien dood knijpen want anders werd je opgevreten. Eenmaal in de week ging mijn moeder naar de waterstoker heet water halen en dan werden we met groene zeep en de borstel goed gewassen.
Mijn vader zat in die tijd als stoker op de wilde vaart op een koopvaardij schip, want aan de wal was er amper geen werk te vinden. Als we nu kijken wat die kinderen allemaal krijgen, dan zie ik me nog zitten met die ijzeren rollen, maar ook ik was daar toen wel gelukkig mee, want ik moet veel aan die tijd denken want ik voelde dat als een soort verwennerij.
Ik ben na de tweede wereldoorlog stoom machinst geworden bij de koninklijke marine, en momenteel ben ik daar ook alweer 27 jaar met pensioen, en nu denk ik wel eens zou ik ze allemaal nog eens terug kunnen zien, ik hoop het wel?
Groeten van Jaap Dikmans
