|
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen) |
Terug naar het Engelfrieten overzicht |
|---|
| Naar beneden |
|---|
dit verhaal is een exakte kopie van het verhaal van Alex den Ouden, klik maar even op deze link
De Juliana van Stolbergschool aan de Rodenrijselaan, jaren 1940, 1950 en 1970
jullie zullen begrijpen dat we het belangrijk vonden om dit verhaal ook op onze eigen site te hebben
Oud-scholieren wisselen herinneringen uit.
Henk Houweling, jaargang 1930, zat van 1937 tot 1943 op de christelijke (hervormde) lagere "Juliana van Stolbergschool" aan de Rodenrijselaan. De school lag - en ligt - geheel verborgen tussen de huizenblokken van Rodenrijselaan, Willebrordusstraat en Bergweg. De toegang tot de school was via een onopvallende onderdoorgang in de Rodenrijsestraat, midden tussen de woonhuizen. Boven het poortje liepen de woonhuizen gewoon door. Als je 't niet wist, zou je er straal aan voorbij lopen.
Zo ziet dat poortje er in september 2000 uit. In de Rodenrijselaan staan twee indrukwekkende rijen bomen, en we zien hier de zon door het lover spelen: een fotografen-nachtmerrie. Maar daar maken we ons geen zorgen over. Wat zit er achter dat poortje? De Juliana van Stolbergschool, zoveel is duidelijk. Gelukkig dat het een Lagere School (tegenwoordig dus Basisschool) is, dan hoeven in ieder geval de (meeste) scholieren niet te bukken bij het passeren.
Nu is er in de omgeving heel wat bebouwing gesaneerd en ook heel wat nieuwbouw gepleegd. Het bovenstaande poortje was stijf dicht. Op de Bergweg vind je niks geen toegang tot de school en dus wandelen we nu naar de Willebrordusstraat. 's Kijken wat we daar vinden.
Eerst even een oude foto, circa 1950, om de gedachten te bepalen. We staan hier in de Vrijenbansestraat en kijken tegen de zuidoostelijke gevelwand (de even nummers) van de Willebrordusstraat. Hierachter ligt de Juliana van Stolbergschool. Je ziet er geen bal van.
Vrijwel dezelfde positie en vrijwel dezelfde richting, maar vijftig jaar later. De oude bebouwing is verdwenen en er staat een heel nieuw blok woningen voor in de plaats. Onder die woningen .... een doorgang, nu wel iets hoger uitgevoerd dan in de Rodenrijselaan. En die doorgang leidt tot .... je raadt het al .... de Juliana van Stolbergschool. Kijk maar naar dat gele bord met die karakteristiek optimistisch oplopende naam.
In de onderdoorgang een heel lief hekwerk, met allemaal kinderkopjes er in. Het meiske op de foto is de jongste generatie en ze gaat, jawel, op de Juliana van Stolbergschool. Ze was er trots op en wilde graag ook even op de foto.
Accoord, we hebben de omgeving gezien en we hebben de locatie gezien. De school is trouwens ook geheel vernieuwd. Nu gaan we weer terug naar het verleden.
Henk Houweling bezat (in de welbekende schoenendoos) nog een erg mooie klassefoto, van z'n zesde klas, uit 1942/1943. Die zette hem aan het dromen en denken en hieronder vind je wat er is bovengekomen.
Het Hoofd van de school was meneer J.J. Verstraate, die in de Rodenrijselaan woonde, ongeveer tegenover de Schiebroeksestraat. Ik ben zelfs nog es een keertje bij hem thuis geweest. We noemden hem stiekem "buikie". Meneer Verstraate is op latere leeftijd getrouwd met Juffrouw Muyson, de juf van de eerste klas. Van de andere klassen weet ik ook nog hoe de meesters en juffen heetten, je had in de tweede Juf Voogd, in de derde Juf Meier. Vanaf de vierde kreeg je een meester, eerst meneer Lodder, dan in klas 5 meester Smit en tenslotte in het laatste jaar, meester Van Dogterom. Met hem staat onze klas op onderstaande foto. Je kon met maart of september in de eerste klas beginnen op deze school, daar stond hij om bekend. Van ieder leerjaar waren dus minimaal 2 klassen.
De man links is natuurlijk het Hoofd, meneer Verstraate, en de man rechts is meester Van Dogterom. Op de achterste rij is het meest linkse meisje Joke Baars (haar vader was leraar Duits aan de Willem de Zwijger U.L.O.). Het op een na rechtse meisje is ene Zeelenberg en de voornaam wil me maar niet te binnenschieten. Op de rij daarvoor is het tweede meisje van links Tiny Barendregt en de twee links van de meester, dat zijn Annie Verweij en Alie Landmeter. Weer een rij naar beneden, helemaal links, dat ben ik en direct naast mij, Joke Tollig. op de voorste rij zijn de linker drie jongens Tom ...., Jan Ketting en Wim Leupe; terwijl de rechter twee jongens Jan Möhle en Wim van der Panne zijn.
Aad Engelfriet, geboren in 1950, bracht ook de nodige jaren op de Juul van Stol door. In zijn tijd kon je nog altijd twee keer per jaar beginnen, maart en september, en dat was maar goed ook met de naoorlogse geboortegolf. De klassen waren ook zo groot genoeg. Alleen kon dat tussentijds aanvangen wel vervelende consequenties hebben. Aad schrijft: "Ik was, gezien mijn geboortedatum, in maart begonnen. Nu verhuisden wij in 1960 naar de Eskampstraat in Overschie en daar werd ik dus een half jaar teruggezet, gut wat was ik beledigd." Aad wist ook nog, dat in 1958 of zo meneer Verstraate met pensioen is gegaan. Hij werd opgevolgd door een meneer Renesse. En toen toverde Aad de drie onderstaande foto's tevoorschijn.
De zandbak van de kleuterschool, in 1955. Aad staat links achter te goochelen met een stelt. Weet je het nog? Als je twee van die stelten had, kon je (als je er niet afviel) op steltlopen. Maar volgens ons gebruiken die jochies hier de stelten om mekaar mee om de oren te meppen. Een gevaarlijk wapen!
Ook deze foto is van de kleuterschool en de Juf - Aad meent, dat zij Juf Klazien heet - geniet bij haar pupillen grote genegenheid, dat is glashelder. Aad met wit blousje recht onder de rechter deurpost. Hij had graag nòg dichter bij de Juf gekropen, bekende hij zonder blikken of blozen. Hij was dan ook ernstig teleurgesteld toen zij zich ging verloven met een man, met een baard nog wel.
Klas 3 in 1958. Rechts meester Sprokkereef (?) en links de concierge, waarvan Aad zich de naam ook al niet voor de geest kan halen. Je herkent, tussen haakjes, Aad aan de bril. Hij is de enige met een dergelijke appendage. Toen hij die bril voor het eerst had, ontdekte hij dat er in de kerk voorin een bord hing, waarop stond wat de gemeente moest zingen. Voordien had hij zich wel altijd afgevraagd: "hoe weet iedereen toch wat ze moeten zingen?"
De zoon van Hendrik zat in 1971 bij Juffrouw Visser in de klas op de Juliana van Stolbergschool. Als trotse vader en ervaren fotograaf, maakte hij nogal eens foto's van de scholieren en ook Hendrik herinnert zich met afgrijzen die ròtbomen aan de Rodenrijselaan. De schaduw van die bladeren, een ramp voor fotografen. Hij schrijft: "Soms gebruikte ik wel eens een flitser met hoog vermogen, dat ging prima, maar midden in de zomer stonden die arme peuters dan toch maar in hun blote overhempjes met blauwe gezichtjes op de kiek, geen gezicht." Dus stuurt hij liever een binnenfoto, en wel een van de klas waar zijn zoon in zit in 1971: het tweede jochie rechts van juffrouw Visser. En dan gaat Hendrik verder: "Ik gaf dat aardige mens wel eens een bosje rozen, dan zong ze het lied van Eddy Christiani: "Ik stuur je dit boeketje rode rozen, Een voor elke kus die jij me gaf". Dat vond ik wel leuk, hoewel ik haar nooit een kus heb gegeven (helaas)."
Even links van het midden Juffrouw Visser, die rode rozen wel op hun waarde wist te schatten.
Als troost voor Hendrik - een mens ontdekt altijd te laat welke kansen hij niet heeft gegrepen - geven we hieronder de volledige tekst van dat liedje:
Ik stuur je dit boeketje rode rozen
Een voor elke kus die jij me gaf
Waarom heb jij die ander toch gekozen
Keerde jij voorgoed je van mij af
Ik hoor je nog steeds zeggen
Lieveling, ik hou van jou
Maar woorden zijn slechts woorden
Je bleef me toch niet trouw
Ik stuur je dit boeketje rode rozen
Een voor elke kus die jij me gaf
Ik heb zoveel in stilte reeds geleden
Je was steeds voor mij het liefst op aard
Wat heb ik veel in stilte toch gebeden
Jouw geluk was voor mij alles waard
Al heb je mij bedrogen
Mij nooit voor iets gespaard
Blijft toch altijd jouw beeld'nis
Heel diep in mijn hart bewaard
Ik stuur je dit boeketje rode rozen
Een voor elke kus die jij me gaf
|
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker .... |
| Terug naar de top |
|---|
