het gaat heel eenvoudig:
zij zetten hun schoen klaar en moeten Sinterklaas Kapoentje zingen, want voor wat, hoort wat
en dan zorgt de Sint ervoor, dat er de volgende morgen wat in ligt, zoals een chocoladeletter en een klein cadeautje; dit jaar had Sint zelfs pepernootjes erbij op verschillende adressen in Nederland voor ons achtergelaten! (en die had de postbode ons tijdig bezorgd)
nou woont Nathalie wel niet meer bij mij in de buurt, maar ja, als haar zusje uitbundig voor twee staat te zingen . . . afijn, je snapt het resultaat (ik ga alles over twee weken hoogst persoonlijk even bij haar afleveren in New Orleans)
vroeger, toen ze nog klein waren, heb ik ze ingelicht, dat Sinterklaas de oudere broer van Santa Claus was. wij woonden toen nog in Toronto, en we gingen elk jaar Sinterklaas bezoeken, hetgeen daar georganiseerd werd. toen verhuisden wij naar Winterswijk voor de winter 1985-86, en daar hebben ze dan Sinterklaas op school ontmoet: Jessica op de kleuterschool, Nathalie in de 3e klas. terug naar Canada in Clearbrook, British Columbia ontdekten we, dat Sinterklaas net over de grens in Washington State in Lynden op bezoek kwam. wij onmiddellijk in december erheen, natuurlijk. Lynden is een gezellig dorpje met veel Nederlanders in de buurt.
maar ja, toen verhuisden we het jaar erop naar de grote stad, oftewel Vancouver, en Lynden was opeens wel erg ver weg . . .
dit jaar, 2003, zei Jessica, dat ze zo graag Sinterklaas nog eens wou zien en als Lynden te ver was . . . dan had ze gehoord, dat hij ook hier ergens in de buurt langs kwam, alleen wist ze niet waar. gelukkig weet haar moeder de weg op het internet en met de uitstekende motivering Jessica (en haarzelf) een genoegen te doen, had zij het zo gevonden - een eindje naar het oosten langs de Fraser River in New Westminster. en hij zou met de boot op zaterdag, 6 december aankomen. op een echte paddlewheeler riverboat nog wel.
wij op stap vanmorgen en o, wat was het gemoedelijk en gezellig. de schimmel was er helaas niet, want hij bleek bang van vliegen te zijn, maar dat mocht de pret niet drukken. alle mensen zongen Nederlandse Sinterklaas liedjes onder begeleiding van een trekharmonica en we aten verse poffertjes, en stroopwafels, en bitterballen met Zaansche grove mosterd, mmmmmmm
het regende de hele dag, maar dat uurtje was het zowaar droog en de zon kwam zelfs nog even voor 5 minuten langs! de aankomst van Sint heb ik op de laatste foto's van mijn filmrolletje gezet, geniet maar met onze herinneringen mee. wij kijken al naar volgend jaar uit, dat snap je.
