Zo zijn wij aangekomen in de jaren na 1990.
De gezondheid van vader Piet liet hoe langer hoe meer te wensen over. Na veel ziekenhuis bezoek werd hij in 1992 opgenomen in het IJsselland ziekenhuis. Na die periode was het niet meer mogelijk voor hem om thuis te komen en werd hij medio januari 1992 opgenomen in de Hofstee. Zijn herinneringsvermogen ging steeds meer achteruit en thuis zijn kon niet meer.
In het begin hebben wij dit allemaal als zeer moeilijk ervaren. Maar uiteindelijk leek het erop, dat vader het naar zijn zin had. Hij zei wel eens, dat hij hier woonde en het naar zijn zin had. Zijn verjaardagen werden in de Hofstee gevierd. Ook uw 50 jarige bruiloft hebben wij op bescheiden wijze gevierd in de Hofstee. Vader besefte het niet meer allemaal.
Ruim 5 jaar is hij liefderijk verzorgd in de Hofstee. Zeer vele keren zijn wij bij hem geweest en hij genoot er altijd zichtbaar van. Maar de dementie nam toe en hoe langer hoe meer vereenzaamde hij. Uiteindelijk is hij op 9 februari 1997 rustig en vredig ingeslapen. Ook dat was weer een periode van afscheid nemen.
Onze vast rit naar de Hofstee kwam te vervallen en nu moesten wij alleen nog maar voor moeder zorgen. Na het overlijden van vader is alles voor moeder prima afgehandeld en geregeld.
Ma was al 5 jaar alleen, maar het werd nu nog stiller om haar heen. Haar vaste uitjes naar de Hofstee waren er niet meer. Zij heeft zich er goed doorheen geslagen met, zoals zij altijd zegt: met Gods hulp
Ma werd gelukkig een trouwe klant van de wijkbus. Deze brengt haar overal in Ommoord en de Alexanderpolder. Ook heeft zij in het verleden een aantal tochtjes gemaakt met de wijkbus. Zij is daar een graag geziene passagier. Ik hoop, dat u nog vele jaren gebruik mag blijven maken van de wijkbus.
