En toen dook Aad een boek op van zijn Geschiedenis leraar (link)
Gedenkboek in opdracht van de Kamer, geschreven door Dr. J. Verseput
voor de Kamer uitgegeven door W.L. & J. Brusse N.V., Rotterdam, 1955
en daar maak je natuurlijk wat samenvattingen uit, bijvoorbeeld het onderstaande verhaal, want geschiedenis blijft Aad's afwijking.
Op 2 Mei 1945, verscheen op het kantoor der Kamer van Koophandel de chef van de Afdeling Zeescheepvaart van het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, Mr J. J. Oyevaar. Deze had de voorafgaande dag een bespreking bijgewoond tussen geallieerde autoriteiten en een delegatie, die was samengesteld uit Nederlandse hoofdambtenaren en leidende figuren uit het Duitse bezettingsapparaat.
De heer Oyevaar, de bode uit een andere wereld, deelde mee, dat de Geallieerden West-Nederland met medewerking van de zijde der Duitsers zouden ravitailleren en wel langs vijf wegen, te weten:
- over land met vrachtauto's uit het Oosten des lands, waar de lading reeds gereed lag (circa 1.000 t per dag);
- uit de lucht door het neerlaten van voedingsmiddelen op 10 verschillende landingsplaatsen (150 t per landingsplaats en per dag);
- overzee met drie schepen van 2.000 t per drie dagen, waarbij voor de eerste drie dagen slechts op twee schepen mocht worden gerekend;
- door de hervatting van de vaart op de noordoostelijke provincies;
- door aanvoer van steenkolen en andere goederen uit Noord-Brabant.
Met spoed werden vertegenwoordigers van de Scheepvaart vereeniging Zuid, enkele cargadoors en stuwadoors, enkele anderen uit de kringen van de scheepvaart, vertegenwoordigers van het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in Oorlogstijd en het Aan- en Verkoopbureau voor Akkerbouwproducten voor een vergadering opgeroepen.
In deze samenkomst werd overeengekomen, dat de cargadoors een Centraal Cargadoorskantoor zouden stichten; op dezelfde wijze werd ook een Centraal Expedittekantoor opgericht. Tevens werd bepaald, dat het Rijks-kolenbureau als ontvanger van de te verwachten kolen zou fungeren. Tenslotte nam de Scheepvaartvereeniging Zuid de taak op zich om de nodige havenarbeiders ter beschikking te stellen.
De voorbereidingen waren getroffen en het wachten was op de reikhalzend tegemoetgeziene Britse schepen. Deze zouden op 4 Mei voor de kust verschijnen, waarna zij door de Duitsers zouden worden binnengeloodst.
Onder escorte van een Engelse destroyer en enige Spitfires verschenen de "Lesto" en de "Empire Scout" pas in de namiddag van 5 Mei voor Hoek van Holland.
Een Duitse torpedojager nam de leiding over en leidde de beide schepen langs de nog niet van mijnen gezuiverde Nieuwe Waterweg, waarna zij 's avonds in Rotterdam meerden. Deze beide vaartuigen brachten 751 t soepconserven, 878 t biscuits, 753 t vleesconserven, waaronder spek en varkensvlees, 68 t gecondenseerde melk, 182 t suiker en 52 t zout naar hongerend Nederland.
Er waren Engelse schepen in de haven van een stad, waar men op de linker Maasoever in een feestroes leefde en waar men zich op de rechteroever nog rustig moest houden.
Op Zondag 6 Mei 1945 ging echter overal de nationale driekleur omhoog. De zolang verwachte, maar ook zo dringend noodzakelijke Bevrijding was een feit geworden. Met de wederopbouw-werkzaamheden in de meest uitgebreide zin des woords kon nu spoedig een begin worden gemaakt.
