Bij het onderwerp solliciteren bij de bank is de juiste tenaamstelling van de bank niet geheel correct vermeld. Dit moet zijn
Zo was nu éénmaal de juiste naam van de bank destijds.
Nou Hans, we zijn blij met deze korrektie, maar nu je verhaal :
Ik had mijn MULO diploma op zak en kon mij net als de andere kinderen gaan voorbereiden op een baan in de maatschappij. Ook daar werd op school al ruim voor de examenperiode aandacht aan besteed.
De arbeidsmarkt in die periode was krap en dus kwamen vele bedrijven naar de scholen toe om mensen te werven.
Ik herinner mij functionarissen van Unilever, vele scheepvaartbedrijven, waaronder Hudig & Veder, ja zelfs de politie en een vertegenwoordiger van militairen kwamen uitgebreid vertellen over hun bedrijven.
Maar de meeste jongens en meisjes waren zelf al driftig op zoek gegaan en hadden zelf of via familie al iets gevonden. Zo ik ook. Via mijn oom Maarten, zelf werkzaam als directeur bij De Twentsche Bank N.V. aan de Havenstraat in Rotterdam, was er bericht binnen gekomen, dat die bank nog vele vacatures had en dat ik dus maar snel moest gaan solliciteren.
In de sollicitatiebrief moest ik zijn naam maar als referentie opgeven. Dat zou zeker helpen!!. Ik moest er wel vroeg bij zijn, want ieder jaar waren er veel sollicitanten.
Dus zeer ruim vóór de examentijd schreef ik mijn sollicitatiebrief naar De Twentsche Bank N.V. op de Blaak in Rotterdam. Volgens mijn vader moest dit een hand geschreven brief zijn op mooi briefpapier.
Nu was het vroeger een soort status, dat een zichzelf respecterend iemand eigen briefpapier had, zo ook mijn vader. Ik wist dit en vroeg mijn vader een velletje van zijn briefpapier. Bij zijn naam voegde ik de letter J toe. Maar solliciteren bij een bank met briefpapier waarop een postrekening stond vermeld, nee, dat kon toch niet. Dus daarom heb ik het postrekeningnummer maar netjes doorgestreept, nou ja....
Daar ik de volgende maand schriftelijk examen M.U.L.O.
en in de maand juni mondeling examen hoop te doen,
wend ik mij reeds thans tot U met het verzoek voor een vacature
bij Uw instelling in aanmerking te mogen komen.
Mijn schrijven is op advies van mijn oom, de Heer M. Boogaard.
Uw berichten gaarne tegemoet ziende
Nou ja, met zoo'n brief
inklusief die keurig netjes toegevoegde J links bovenaan
en die doorgehaalde Postrekening
en met zoo'n netwerkrelatie,
ja zoo'n jongen moeten ze wel aannemen
Maar lezers, wie heeft er zoo'n broer die zoo'n brief nog heeft, wij dus........beetje jaloers zeker
En inderdaad : ik kreeg een oproep om te komen praten.(had ie dan iets anders verwacht ?)
Ik moest mij op een donderdagmorgen om 11.00 uur melden bij de bank voor een gesprek met één van de directeuren. Zijn naam weet ik nog : de heer W.F.Kodde.
Een aardige man, netjes in driedelig pak, die mij op zijn manier veel vertelde over de bank. Vele keren zei hij, dat het hier anders was dan op school, hier wordt namelijk gewerkt en hard ook !!!.
Nu, ik had nog geen diploma met resultaten, dus hij kon nog niets voor mij betekenen. Hij wilde mij wel aannemen, maar dat kon pas, als ik geslaagd was. Na het behalen van mijn diploma moest ik weer een afspraak met hem maken en vooral ook mijn cijferlijst meebrengen.
Ik was toch enigszins gepast vrijmoedig en vroeg wel wat ik kon gaan verdienen. Zoo Moeder, zoo zoon, niet waar....
Nu, vertelde de heer Kodde: de salarissen bij de bank zijn zeer aantrekkelijk. Hij moest wel even naar de afdeling personeelszaken bellen voor de juiste gegevens.
Bij de bank krijg je een maandsalaris. Je begint met f. 125,00 per maand en daarnaast spaart de bank nog f. 25,00 per maand voor je tot je gaat trouwen. Dat fonds heet "huwelijksuitzetfonds". Met deze gegevens en een nieuwe afspraak voor juni, ging ik goed gemutst naar huis.
Ook daar viel dit in goede aarde. Wat een salaris voor iemand van 16 jaar en dan ook nog dat "huwelijksuitzetfonds"!!
Nu, je kostje is gekocht, was een uitdrukking van moeder en zo was het ook!!!.
In die periode april/mei 1960 was iedereen op school wel aan het solliciteren en bij praktisch iedereen was het gelukt om een baan te vinden, uiteraard wel onder de voorwaarde, dat het diploma werd behaald. Ook de leraren waren enthousiast, dat al hun pupillen een baan hadden.
Onderling werd driftig gesproken over de salarissen. Nu, dat bleek praktisch voor iedereen gelijk te zijn, alleen ik verdiende wel meer door die f. 25,00 sparen door de bank, maar dat vertelde ik niet. Men hoefde immers ook niet alles te weten!!. De Bank dacht al vroeg met je mee, niet waar...
Nu, mijn MULO diploma met middenstand had ik behaald op 24 juni 1960. Direct weer een afspraak gemaakt met de heer Kodde van De Twentsche Bank N.V.
Met veel belangstelling keek hij naar mijn cijferlijst. Hij toonde zich tevreden. Talen goed en ook de economische vakken waren uitstekend.
Aardrijkskunde en geschiedenis waren ook goed, maar daar had je bij de bank niet veel aan.
Voor kennis der natuur had ik een vier, maar ook dat was voor de bank niet belangrijk.
Voor schrijven had ik maar een vijf. Nou, dat was ook niet belangrijk.
Mijn handschrift zou nog wel verder verknoeid worden, (KLOPT) want bij de bank moest je veel schrijven en ook de heer Kodde had een slecht handschrift, maar hij was er wel directeur mee geworden, vertelde hij.
Maar het cijfer negen voor boekhouden sprak hem wel aan en hij was hier diep van onder de indruk.
Het kwam goed uit, want op de boekhoudafdeling had men nog veel mensen nodig. Het salaris en overige emolumenten waren al bekend, dus ik kon mij gaan melden bij de heer de Haan van de afdeling personeelszaken. Ook deze vriendelijke man vertelde van alles over de bank.
Ik moest nog wel gekeurd worden, maar dat stelde niet veel voor. En dat bleek ook inderdaad het geval. Alles bleek in orde en in onderling overleg werd overeengekomen, dat ik per 1 augustus 1960 kon beginnen.
Een kopie van mijn sollicitatiebrief ontving ik pas weer bij mijn 25 jarig jubileum in 1985. In mijn aanstellingsbrief is reeds te lezen, dat wij verhuisd waren naar Overschie, maar daar later natuurlijk meer over.
