Naar beneden

Hans' herinneringen ............

In 1987 waren mijn ouders 45 jaar getrouwd en werd vader 70 jaar

Hans had toen het onderstaande gedicht gemaakt, in Geldrop zijn toen foto's gemaakt van de gezinnen van Hans, Aad en Aline en die hebben we op vader's verjaardag, op 28 november 1987 laten uitpakken, met nog veel meer natuurlijk.

Aad heeft deze foto's nog steeds in huis hangen en op zijn werk.... :

28 november 1917 - 28 november 1987 & 23 september 1942 - 23 september 1987

28 november 1917, vandaag 70 jaar geleden, is voor iemand hier aanwezig een belangrijk moment geweest in zijn leven.

Zelf weet hij er niet veel meer van, maar het is ons allemaal gebeurd en het duurde misschien maar heel even.

En ja hoor, daar was weer een nieuwe wereldburger geboren.
Pieter Engelfriet kreeg hij als naam en met die naam ging hij door het leven als niemand tevoren.

Veel kan ik hierover niet verhalen,
Zelf was ik er nog niet, dus over alles wat ik verder zou vertellen, zou u vreselijk balen.

Wel weet ik nu, dat deze wereldburger, mijn vader, vandaag zijn 70e verjaardag mag gedenken,
En dat is een reden om er nu alle aandacht aan te schenken.

Over zijn jeugd is mij niet veel nieuws ter ore gekomen,
Dus daar komt u goed vanaf en het scheelt mij ook veel werk om hier verder over te bomen.

Een erg belangrijke datum moet ik u allen wel in herinnering roepen:
Dat was 23 september 1942, weet u het nog wel, het was in de tijd van vele Duitse troepen.

Maar u trok zich hier niets van aan en ging naar allerlei gebouwen.
Naar stadhuis en de kerk, weet u nog wel, u ging toch trouwen?

Als man en vrouw verliet u de Maasstad Rotterdam,
Waar ging de reis naar toe?. Wel het werd het Columbusplein in Amsterdam.

Het prille geluk werd daar echter spoedig verstoord,
Pa moest naar Duitsland en ma bleef helaas alleen achter, nou dat heeft niemand bekoort.

Toen dit alles éénmaal bekend was, werd snel alles weer ingepakt.
Wederom werd een reis ondernomen en ma kwam weer terecht in Rotterdam gepakt en gezakt.

Nog meer had zij meegenomen, dan voordat zij in Amsterdam waren komen wonen.
Wat dat was, welnu op 23 november 1943 was het er dan, ik zal er nu maar niet veel over bomen.

Die dag, 23 september 1942, dat is nu al ruim 45 jaar geleden, dat u in het huwelijk bent getreden,
En ook daarom zijn wij hier bij elkaar om dit feit met elkaar te gedenken.

45 jaar, dat is een hele tijd om bij elkaar te zijn.
Maar, zo hebben uw kleinkinderen eens gezongen vijf jaar geleden, u vond dat erg fijn.

Wat is er wel allemaal in die tijd niet gepasseerd?
Wij hebben met elkaar in die periode veel beleefd en ook veel geleerd.

Weet u nog die periode, dat wij met elkaar in de Willebrordusstraat hebben gebivakkeerd?
Was het daar in die periode niet gezellig, nou en of, het was daar goed en het heeft ons aan niets gemankeerd.

In 1960 zijn wij aldaar vertrokken en weet u nog naar wie?
Wij kregen een prachtig huis voor die tijd, het was wel hoog, daar in Overschie.

Na negen jaar vertrok u weer verder en het kwam toen erg van pas.
Een beneden woning met een tuin, nou beter kon het niet op Trilgras.

Nu al 45 jaar getrouwd en pa al 5 jaar met pensioen.
Wat is het allemaal vlug gegaan, weet u nog van toen?

De vakanties in Rockanje aan het strand en in Uddel in het bos?
Maar ma moest er in Uddel niets van hebben, want kwam zij naar buiten, dan brak er een wolkbreuk los.

Voor pa was Siebel jarenlang zijn domein, eerst vele jaren in Rotterdam en daarna nog een hele poos in Den Haag.
Het is nu allemaal voorbij en misschien was het voor u maar een vlaag.

Voor ma was altijd het terrein thuis met de kinderen.
Dat ging altijd best en ik weet zeker, dat ging zonder veel hinderen.

Na jaren werd de familie uitgebreid met kleinkinderen en dat vond u erg fijn,
Opa en oma werd u toen, o wat was u trots met al die peuters, vooral toen zijn nog waren o zo klein.

Maar opa en oma moeten onze kinderen niet zo verwennen,
Dat vinden hun ouders nu weer niet zo leuk, maar ook dat zal wel weer wennen.

Welnu pa en ma, ik kom nu zo langzamerhand aan het einde van mijn verhaal,
Natuurlijk was dit maar een zeer vluchtige pennenstreek van gedachten, momenten en feiten en het was nog niet banaal.

Tot slot dan echter wil ik dit gedicht besluiten:
Om namens de kinderen mijn dank aan u te uiten.

Natuurlijk zijn er ook moeilijke en donkere perioden uw leven voorbij gegaan,
Maar u bent altijd naast en bij elkaar blijven staan.

Dat was niet de kracht van u alleen,
Ook dat weet u best, want dat hield u op de been.

Naast veel dank van velen en aan velen
Wil ik toch ook hier niet verhelen

Dat God het was en is, die uw beider leven heeft bestuurd en begeleid
Ook dat mogen en moeten wij noemen, ik weet het zeker, dat Hij u tot hiertoe heeft geleid.

Lieve pa en ma, namens allen hier aanwezig, wens ik u nog vele fijne en gezonde jaren van harte toegezegd.
En wij hopen er nog lang getuige van te mogen zijn, hopelijk tot in lengte van dagen en jaren zoals gezegd.

Bij dit verhaal en gedicht hoort ook een geschenk,
Welnu wij hebben uiteindelijk iets gevonden, maar bedenk:

Om dit cadeau in alle rust voor elkaar te kunnen laten maken,
Was het een hele toer om dit te regelen en eigenlijk hebben wij wat moeten verzaken.

Eind september waren wij met z'n allen in Geldrop bij elkaar,
Wij hebben u de hele afwas laten doen, vond u dat niet van ons raar?

Nou wij vonden het wel fijn, alsnog bedankt ervoor en wij zullen u er nu maar voor belonen.
Wij hadden toen ruim de tijd om iets voor u te laten maken en het zal u best bekomen.

Wij nemen aan, dat het een mooie plaats krijgt op Trilgras nr,. 4 in Ommoord,
Pak het maar gauw uit, ik weet zeker, dat het u bekoort

De jongens van Hans en Lenie zongen toen ook nog dit lied :

In Holland staat een huis.

In Ommoord staat een huis
In Ommoord staat een huis
In Ommoord staat een huis ja, ja
Van je tingela, tingela, hopsasa
In Ommoord staat een huis
In Ommoord staat een huis.

En weet je wie daar woont
En weet je wie daar woont
Daar wonen opa en oma Engelfriet
Die zitten dáár, zoals je ziet
Zij vieren een feest vandaag
Zij vieren een feest vandaag.

Wat vieren zij voor een feest
Wat vieren zij voor een feest
Het is vandaag een heel festijn
Dat vinden wij allen heel erg fijn
Want opa is 70 jaar
Want opa is 70 jaar

Maar dat is nog niet al
Maar dat is nog niet al
Op 23.9 was het ook nog feest
Maar dat is nu allang geweest
Ook daarvoor zijn wij nu hier
Ook daarvoor zijn wij nu hier

Wij wensen u geluk
Wij wensen u geluk
En hopen met ons allen maar
Dat u nog lang blijft bij elkaar
Dat is onze wens vandaag
Dat is onze wens vandaag

Een kadootje hoort erbij
Een kadootje hoort erbij
Als dank voor alles wat u doet
Geven wij dit, niet omdat het moet
Deze bloemen zijn voor u
Deze bloemen zijn voor u.

---

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....