Hierna moesten wij de grote rit maken naar Friesland, dus over de Afsluitdijk, waar het altijd stormde. Maar gelukkig waren de weergoden ons goed gezind, dus zonder al te veel problemen fietsten wij prinsheerlijk over die toch wel lange Afsluitdijk richting Friesland. Het leek wel of er geen einde aan zou komen. Maar uiteindelijk, ja hoor, daar was Friesland en dat betekende dus het einde van de Afsluitdijk. Bij de eerste de beste gelegenheid maar even stoppen om wat op adem te komen en wat eten en wat drinken en dan naar onze volgende bestemming : Hindelopen.
En zo na die lange Afsluitdijk, waar eigenlijk niets aan was en niets veel viel te zien, fietsten wij dus door het prachtige Friese landschap richting Hindelopen. Het was een prachtige tocht.
Onderweg stopten wij diverse keren om te genieten van de mooie natuur, maar ook om de vele pittoreske dorpjes, die wij onderweg passeerden, te bekijken. Het was volop zomer met prachtig weer en al weer erg warm. Vele keren stopten wij om weer wat te drinken.
Ik herinner mij, dat wij vele bijzondere flessen limonade hebben gekocht van het inmiddels verdwenen merk GREENSPOT.
Na een prachtige tocht bereikten wij uiteindelijk het schitterende plaatsje Hindelopen en ook daar was de camping spoedig gevonden, zodat wij ons bivak weer konden opslaan.'s Avonds gingen wij erop uit om Hindelopen verder te bekijken.
Over onze spullen op de camping behoefden wij ons geen zorgen te maken. Vriendelijke buren naast ons zouden wel een oogje in het zeil houden. Al fietsend door Hindelopen kwamen wij uiteindelijk bij de dijk, die een prachtig uitzicht gaf over het IJsselmeer.
Wij wilden hier wel een paar dagen blijven, maar ja, de rit naar Rockanje was nog lang en zoveel tijd hadden wij nu ook weer niet.
Maar Friesland was zo prachtig, dat wij besloten om een ingelaste stop te maken op een camping in Lemmer. Dat was maar een kort ritje. Maar aangekomen op de camping in Lemmer viel het daar tegen. Deze camping was zeer slecht. Het leek wel of de grond uit rotsen bestond, want met zeer veel moeite konden wij de tentharingen in de grond krijgen. Wij vonden het daar dus niet leuk en besloten de volgende dag maar weer op te breken en te vertrekken via onze volgende rustplaats Zwollerkerspel en dan naar Nijverdal. Al met al een flinke rit, vooral die tweede dag, maar het weer was prima en ook deze omgeving was schitterend.
Nou, Nijverdal was ten opzichte van Lemmer weer een verademing. Een grote en prima camping troffen wij hier aan. En hier bleven wij een aantal dagen. Er moest natuurlijk ook weer eens worden gerust en niet te vergeten : boeken lezen.
Na Nijverdal ging het richting Nijmegen Zuid. Al weer een prima tocht met uitstekend weer. Na Nijmegen vertrokken wij weer en het was de bedoeling, dat wij richting Oisterwijk zouden gaan rijden. Nou, die richting zijn wij opgegaan, maar onderweg, jawel……..beestenweer. Hadden wij al die dagen prachtig weer gehad, nu werd de schade wel weer ingehaald. Het regende pijpenstelen en zeer spoedig waren wij nat tot op het bot. Regenkleding hielp niet tegen deze enorme regenbuien, ondanks mijn beroemde regenbroek.......
Naast regen ook nog een flinke wind en dat in Brabant, snap niet waarom Aad daar heel veel later is gaan wonen !!
Nu was Oisterwijk nog een flink eind fietsen en dat in dit weer. Je zou bijna zeggen, dat konden wij niet hijsen.
Onderweg besloten wij bij de eerstvolgende redelijke plaats te stoppen en maar een camping op te zoeken. Nu, de eerstvolgende plaats was: Oss (N.Br).
En inderdaad was daar ook een camping; dat hadden wij allang uitgevonden in het boekje, wat wij bij ons hadden, want zoo slim waren wij toen al. Maar in die regen een tent opzetten?? Onbegonnen werk dus.
Aangekomen op de camping eerst maar naar de kantine om wat te drinken en te eten en natuurlijk ook wat op te drogen. Gelukkig tegen de avond werd het droog, zodat wij onze tent toch nog op konden zetten. De grond was echter zo nat, dat wij onder de blubber zaten van het hameren voor de tentharingen. En natuurlijk : het grondzeil werd ook drijfnat, maar geen probleem morgen zien wij wel verder. Wij gingen vroeg slapen, want wij waren ook na deze tocht behoorlijk moe.
De andere morgen was er letterlijk geen vuiltje meer aan de lucht. Schitterend weer en veel zon. Dus dat betekende: snel opbreken en het grondzeil schoon maken en nog een tijd laten drogen, voordat wij dit konden inpakken. Alles verliep goed en zo konden wij toch nog eerder dan gedacht weer gepakt en gezakt gaan fietsen richting Oisterwijk naar de toen bekende camping De Katjeskelder.
De tocht daar naar toe verliep prima en nog steeds zonder pech arriveerden wij op de grote camping De Katjeskelder in Oisterwijk.
Het was daar een drukte van belang en er waren heel veel activiteiten daar. Zelfs een heuse kermis, dat konden wij niet laten lopen. Wij hadden het hier zo naar onze zin, dat wij besloten om ook hier maar het weekend te blijven, hetgeen ons goed is bevallen.
Na het weekend namen wij node afscheid van Oisterwijk en schrijver dezes en vrind vertrokken richting Dordrecht. Vandaar uit zouden wij naar Rockanje gaan.
De rit naar Dordrecht verliep ook weer vlekkeloos en ook daar was de camping weer spoedig gevonden, zodat wij ook daar weer ons bivak konden opzetten. Wij zouden hier maar één nacht blijven, dus wij besloten maar niet de stad in te gaan.
Overigens was dit ook een drukke camping en in de kantine heerste grote gezelligheid. Maar toch niet zo erg laat gingen wij weer slapen in onze tent. 's Nachts echter werden wij wakker van de vreselijke regenbuien en de herrie op de camping. Maar wij vielen weer spoedig in slaap onder het motto van :
Dit motto heeft mij de rest van mijn leven altijd achtervolgd......
Nou, die morgen zagen wij inderdaad wel verder. De vorige avond stond de camping nog vol en nu bijna helemaal leeg. Wat was er gebeurd? Vele tenten waren onder water gelopen en vele campinggasten waren gevlucht 's nachts naar de kantine. En zo kon het gebeuren, dat wij zowat als enige in onze tent waren blijven staan.
En inderdaad, de kantine was inmiddels gebombardeerd tot evacuatieterrein en was bevolkt door heel veel mensen.
Verwonderd keek men naar ons. Waar kwamen wij nou vandaan? Nou gewoon, uit onze tent, wij hadden verder heerlijk geslapen en wisten eigenlijk van niets, totdat wij in de kantine al die verhalen hoorden van al die mannen, vrouwen en kinderen.
Het was die nacht noodweer geweest en uit veiligheidsoverwegingen hadden zeer velen hun toevlucht met heel hun hebben en houden gezocht in de kantine. Slechts enkele tenten hadden het doorstaan, zo ook de onze. Want Engelfrieten slapen immers overal doorheen, ondanks het enorme snurken soms.......
Het was die morgen al weer prachtig weer, dus weer afbreken, laten drogen en schoon maken was weer het devies. En daarna weer gepakt en gezakt op de fiets, maar nu niet naar een volgende camping, maar naar het vakantieadres van de familie Engelfriet in Rockanje. Dat werd trouwens wel tijd, want zo langzamerhand waren wij door onze geldelijke middelen heen, want onderweg pinuppen dat kon toen nog niet en dus moesten wij voor die laatste dagen van onze vakantie toch nog wel een goed onderkomen hebben.
Nou, dat was weldra gevonden en zodoende konden ook wij nog een paar dagen genieten van het prachtige weer op het strand in Rockanje.
