Op kantoor werd nog steeds gereorganiseerd en vooral verhuisd in verband met de fusie van 1964.
In die tijd ging alles niet zo vlot als nu. Het was inmiddels begin 1967 en op de bank werd het steeds maar drukker. Het integreren van afdelingen kostte veel tijd. Reeds toen begon men met automatiseren. Op bescheiden wijze werd hier mee begonnen.
Toen reeds werd de bank een instelling met veel particuliere klanten en het aantal kantoren werd snel uitgebreid. Naast de gewone werkzaamheden op de giroafdeling, zoals dat toen heette, kreeg ik ook veel controlewerk en uitzoekwerk.
Er ging in die periode nog wel eens iets mis. Een leuk voorbeeld is het volgende:
Bij De Twentsche Bank N.V. was het de gewoonte, dat alle nota's van debitering blauw waren en van creditering rood. Bij de N.H.M. was dit precies andersom.
Na veel vergaderingen werd uiteindelijk besloten eenzelfde kleur aan te houden t.w. debitering rood en creditering blauw. Precies andersom dus zoals wij De Twentsche Bank waren gewend. Nu de gevolgen waren niet te overzien. Zeer veel fouten werden gemaakt en wij werden plat gebeld door cliënten.
Om hier een einde aan te maken, heb ik voorgesteld weer een avond over te werken om alle bureauladen en kasten uit te zoeken en dan de goede formulieren neer te leggen. Vooral de vele dames op kantoor hadden hier problemen mee.
In die tijd gingen de bureauladen 's avonds op slot en men vreesde, dat wij persoonlijke dingen zouden vinden, die dan misschien ook weggegooid zouden worden.
De oplossing was eenvoudig: men kreeg één dag de tijd om privé-zaken op te ruimen. Zodoende zijn wij 's avonds met een grote ploeg bezig geweest om alles te reorganiseren zoals hierboven is aangegeven.
Inmiddels had ik het zo druk gekregen, dat ik vele avonden moest overwerken. Ik maakte lange dagen van bv. 7.00 uur 's morgens tot laat in de avond 10.00 a 11.00 uur. En ik was niet de enige. Uiteindelijk hielden wij dit niet meer vol en werd er ingegrepen.
Taken van werkzaamheden werden opnieuw verder verdeeld en zo zachtjes aan kreeg ieder zijn vaste plaats. Hoewel het toen ook al heel druk was, was het bovenal een gezellige tijd. De teamgeest op kantoor was toen bijzonder groot en heel fijn.
Zoals reeds gezegd werd er toen al begonnen met automatisering van het betalingsverkeer.
Vele besprekingen moest ik voeren met de mensen van de computerafdeling. Het duurde wel lang voordat wij elkaar begrepen. De computerafdeling werkte toen nog met veel ponskaarten. Na vele proefdraaien en nog veel meer besprekingen, kwam er uiteindelijk een goed product uit. Het duurde wel lang, maar al die tijd hebben wij elkaar op alle niveaus kunnen waarderen. Nu het product eindelijk tot stand was gekomen, moest ik het personeel van mijn eigen afdeling laten omschakelen. Dat kostte veel minder moeite.
Zelf ging ik ook de boer op naar grote bedrijven om aldaar het betalingsverkeer te laten automatiseren zoals veel woningbouwbedrijven, hypotheekbanken, energiebedrijven, telefoondienst, kranten enz.enz.
Nadat alles, zoals hierboven is beschreven, eenmaal goed werkte, ging ik toch nadenken of ik dit werk wel altijd wilde blijven doen.
In die periode had ik reeds veel contacten met de bijkantoren en dat gaf mij het idee, dat dit nog beter zou zijn en dat ik aldaar een nog betere toekomst kon opbouwen. Ik was inmiddels al lang weer gaan studeren. Een moeilijke zelfstudie was het: de bankcursus. Door alle drukte op de bank, ontstond er spoedig achterstand met studeren.
Uiteindelijk ging ik de situatie maar bespreken bij personeelszaken. Men vond het uiteindelijk zeer nodig, dat ik op de plek bleef waar ik zat. Alles liep nu redelijk goed en dat moest vooral zo blijven. Ik volgde het advies op, zij het niet van harte............
