Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Twee Engelse jongens hielpen ons

Want die waren met de auto...

En eindelijk, na alle uitgebreide voorbereidingen brak de dag aan, dat wij zouden gaan vertrekken. Waar wij echter geen training in hadden gehad, was het fietsen in grote afstanden. Maar, zo hadden wij besloten: dat zien wij vanzelf wel, als wij onderweg zijn.

hanshenkfiets

Henk links, Hans rechts

Wat wij echter ook nog niet uitgeprobeerd hadden, was de belasting van onze fietsen. Op de dag van ons vertrek, constateerden wij, dat het toch wel erg veel was wat mee moest en dat alles maar op twee fietsen. Maar alsmaar pakken en stouwen, het moest lukken.

Uiteindelijk waren wij wel zeer zwaar bepakt en beladen, zo zwaar zelfs, dat wij bijna niet meer konden fietsen. Maar goed, wij vertrokken vanaf het adres van Henk, dus door het drukke Rotterdam zo snel mogelijk de stad uit naar rustige fietspaden. Met het zweet in onze handen waren wij spoedig buiten Rotterdam. De wind viel gelukkig mee, dus wij konden in alle rust aan onze vakantie door Nederland beginnen.

De tocht zou ons door Nederland voeren met uitzondering van Limburg en Zeeland. Zoals afgesproken zouden wij de tocht beëindigen in Rockanje, alwaar het gezin Engelfriet dan nog op vakantie was. En dat alles in een paar weken; ik werkte immers al en had dus niet meer de beschikking over ruim 8 weken vakantie.

Vanaf Rotterdam vertrokken wij dus richting Gouda naar onze eerste stopplaats: een camping in Woerden, alwaar wij het weekend zouden doorbrengen en dus echt konden proberen de tent op te zetten e.a. Nu alles lukt prima en na het weekend werd alles weer afgebroken en ons volgend doel was een camping in Amsterdam-Zuid. Weer tent opzetten e.d., het lukte steeds beter en sneller.

Daarna hadden wij bedacht om naar Den Oever te gaan. Maar helaas, het weer bleek te slecht te zijn en er was erg zware storm opgestoken. Met de enorm zwaar beladen fietsen kwamen wij nauwelijks vooruit. Maar met de wind in de zij lukte het ons toch om het mooie plaatsje Hoorn te bereiken, dus dan daar maar kamperen en wachten tot de storm over was.

Op die camping was het een heel gedoe om de tent op te zetten. Maar gelukkig kregen wij hulp. Vlak bij ons waren twee Engelse jongens ook aan het kamperen en zagen ons probleem. Welnu, zij waren bereid om ons te helpen en zo lukte het ons toch om de tent op te zetten.

Die twee Engelse jongens trokken met een oude auto door Europa van camping naar camping en waren dus nu beland in Holland. Zij hadden het dus veel gemakkelijker dan wij, maar ja……verschil moest er zijn. Maar hun stuur zat toen ook al aan de verkeerde kant en dat was toch een handicap.
's Avonds werden wij echter uitgenodigd om in hun tent wat te komen drinken en ook leerde deze Engelsen ons een nieuw soort kaartspel; wat dat was weet ik niet meer.

hansengelsejongens

Wat heeft die linker jongen toch tussen zijn benen..........

net op die plek, z'n manlijkheid zou moeder zeggen

Nou wist Henk Meijer na al die jaren nog precies hoe die jongens heetten :

Patrick en Ian Ross

Wat hebben sommige mensen toch een geheugen, hè???

Wie nou wie is, weet ook Henk niet meer. Wel vertelde hij, dat één van die jongens een enorme bos sleutels is zijn zak had.

Dat is toch wat anders, dan wij dachten !!!






Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

26 April 2002