In 1970 werd er zoo gedacht over het Rotterdam van 1995.......
In het boekje "Rotterdam, 25 jaar na dato", uitgegeven ter gelegenheid van C70, staat dit 'kostelijke' verhaal ....
In een hotelgang onwijkt een gast een robot, die tamelijk volumineus bezig is de schoenen van de gasten in te zamelen. Hij wordt huisslaaf genoemd, als je hem een klap op zijn achterste geeft, komt het antwoord 'Pardon' of 'Neemt u me niet kwalijk'
Uzelf in 1995?
Gezond - en driemaal uw inkomen van nu. U zult het verdienen in een groot bedrijf, dat minder autoritair georganiseerd is dan nu en tot op zekere hoogte een werkgemeenschap vormt. U bent immers een stuk eigen-wijzer en wilt dat wel weten ook?
U zult een zeer zakelijk denkend mens zijn, specialistisch getraind in uw eigen onderneming. U zult tijd belangrijker vinden dan geld, bij al uw aankopen op zoek zijn naar comfort en precisie.
Uw gezin?
Niets aan de hand, de communes blijven alleen experimenteel voortbestaan. Ze doen daar tenslotte desnoods wel allemaal met dezelfde broek, maar aan Miepje mag alleen Jan komen en dat zit diep.
Uw familiekringetje zal wel nadrukkelijker dan nu een economische leefgemeenschap vormen met eerlijker verdeelde rollen. De liefde komt er niet meer zo van de hemel.
Pas wel op uw vrouw in die zin, dat u haar, zodra dat mogelijk, is een robot geeft die de huiselijke routinekarweitjes gaat doen (tafel dekken, afwassen, bedden opmaken, enzovoorts). Doet u dat niet dan kunnen haar onlustgevoelens in de nieuwe wereld zo hoog oplopen dat ze naar de hippies gaat.
(Rekent u er op: die robot komt en de hippies zijn er dan nog, al zullen ze wel een andere naam dragen.) U hebt bovendien meer vrije tijd en kunt dus ook zelf wel eens een hand uitsteken!
Wat haar plaagt, plaagt misschien ook u. Met heel uw flinke, zakelijke, rationele instelling zoudt u iets van de warmte en de zekerheden van lang vervlogen tijden terug willen. U zoudt willen zoeken naar de vage, oude Europese waarden en naar een fijn stuk zeer onzakelijke traditie. Pas op met uw schouders, haal ze nu niet op. Een stuk of wat draaiboeken voornoemd houden rekening met het ontstaan van een nieuwe religiositeit.
Daar staan dus u en uw vrouw, in uitstekende gezondheid, als de levende uitgangspunten voor dit verhaal.
Want als je vraagt: hoe zal Rotterdam er uit zien in 1995, dan is uw welvaart wezenlijk. Dan gaat het er om wat uw gedragingen zijn, wat u welzijn acht en wat niet. Het gaat er zelfs om of u Rotterdammers zult willen blijven.
U hebt namelijk een gerieflijk huisje met een tuintje binnen uw bereik. Uw inkomen staat dat toe. Kijkt u nog eens naar die alinea's over u en uw gezin, dan gaan wij daar al direct een paar vragen aan vastkoppelen die enorm belangrijk zijn voor wat er in de stad gebeuren gaat:
- Als u straks buiten kunt gaan wonen, zeg in een vriendelijke omgeving op het zand, doet u dat dan niet?
- Vindt u het aannemelijk, dat u in 1995 met uw verlangen (nee: uw eis!) naar comfort en precisie nog gebruik zult maken van openbare vervoermiddelen, die niet over een geheel eigen baan beschikken?
- Kunt u geloven dat het verkeersprobleem zal worden opgelost doordat elektrisch voortgedreven auto's besturings impulsen krijgen vanuit een geleidespoor in het wegdek?
- Welk supersnel vervoermiddel brengt ons dan naar ons huis op het Brabantse, Gelderse of misschien wel Overijsselse zand? Vraagt dit massale forensisme niet om een pijlsnel railvervoer?
- NS zouden hun snelheden enorm moeten verhogen en als gevolg daarvan hun hoofdroutes drie- of vierspong maken. De supersnelle treinen voor Brabant en Gelderland zouden dan niet door lokale sneltreinen worden opgehouden.
- Maar je hebt er zo weinig aan razendsnel van A naar B te gaan om daar dan in moeilijkheden te raken met het natransport (tram en bus, in de termen van nu).
Je moet de mensen de keus van hun vervoermiddel zelf laten maken. Zeker, als zij voor de auto kiezen moeten ze bereid zijn de kosten daarvan te dragen.
Ja, zegt men dan, maar onze ruimtenood! Wat is ruimtenood? Een parkeerprobleem in hoofdzaak. Dat is oplosbaar door het bouwen van parkeergarages. Dikwijls zijn het schijnproblemen, waar we zo emotioneel over doen. Ze oplossen betekent: geld er in stoppen. Je zou voor het openbaar vervoer moeten kiezen omdat de kosten zoveel lager zijn, zegt men voorts. Maar ook dat kun je niet volhouden.
Maar betekent dit, dat de rol van het stedelijk openbaar vervoer- bij ons de RET - dan straks is uitgespeeld? Dat zeker niet. Die stadsvervoermiddelen die snelheid, precisie en comfort kunnen leveren, zuilen in het verkeers-gebeuren hun taken best behouden.
Denk aan de metrotrein met haar ongestoorde loop - ver voor 1995 al volledig geautomatiseerd en dus werkend zonder bestuurders.
Als je auto's automatiseren kunt, ze op tamelijk korte onderlinge afstanden van A naar B kunt laten gaan, ze gevaarloos laten in-en uitvoegen,dan kun je dat met bussen ook. Het is dus niet onwaarschijnlijk dat er in 1995 lan-gere-afstands-bussen zullen zijn, die zich buiten Rotterdam begeven en in het stadsgebied maar een stuk of wat halten hebben die zijn ondergebracht in gebouwen.
Of de tram in dat beeld nog past wordt door menigeen betwijfeld, ook al zijn het juist de railvoertuigen die zich het gemakkelijkst laten automatiseren.
Gesteld nu dat de vrijgelegde trambanen waarover de stad gelukkig zo lang heeft beschikt op den duur zouden vrijkomen. Dan is het niet moeilijk je daarboven de (lichte) viadukten voor te stellen, waarover de (lichte) automatische autootjes naar hun bestemmingen snellen. De ruimten onder de viadukten zouden dan beschikbaar zijn voor parkeren.
Al te gek? Nee, er wordt aan concepties als deze hard gewerkt. Waarschijnlijk ook in ons land, a! blijkt dat in het openbaar nog niet.
Het is grappig te bedenken dat de twee enige Nederlandse industrieën die met deze zaak te maken krijgen pal naast elkaar zitten in een en dezelfde stad. U mag raden.
De auto die u straks van hen koopt? Een Da-Phi.
Als we voortgaan met het bouwen van metro-stamlijnen en dat doen we, zouden we dan ook niet de kans benutten meer winkels te vestigen onder de grond? En zouden we er ook niet voor zorgen dat we vanuit de metrotunnels allerlei plaatsen in het centrum kunnen bereiken zonder door de regen te moeten?Vast en zeker.
Geloven wij dat de Hoeksche Waard in 1995 gedeeeltelijk met industrie bezet zal zijn?
Ja, dat geloven wij.
En zullen er staks voor de Voornse kust en Haringvliet nieuwe indsutriele rijken liggen onder de namen Maasvlakte 2 en 3?
Hier zegt zelfs de durver: OEF !!
Wel moeten we dan antwoord geven op de veel beheersende vraag hoe het dan in de toekomst met de milieu-hygiëne gesteld zal zijn als straks die hoogovens er staan op Maasvlakte 1, als Europoort en Botlek volledig in gebruik genomen zijn, een deel van de Hoeksche Waard met industrieën is bezet?
Wel, wij geloven vast dat overheid en bedrijfsleven - in de toekomst veel nauwer samenwerkend dan nu - in staat zullen zijn de luchtverontreiniging binnen redelijke grenzen te houden.
Wij baseren dit vertrouwen op een paar punten. Een goed werk- en leefklimaat is in het primaire belang van de werkgemeenschappen zelf. Nu al worden voor dit doel miljoenen-investeringen gedaan.
Maar ook de techniek zal ons beter gaan helpen bij het wegvangen, vernietigen of onschadelijk maken van gassen en stoffen, die zich niet in de lucht moeten bevinden.
Nieuwe industrieën zullen straks gebonden worden aan een Sociaal Statuut. Dat kan garanties eisen ook op dit gebied. Het zou zelfs zover kunnen gaan dat het de grotere bedrijven voorschrijft zichzelf met een kleine groen-gordel te omgeven.
Ook de kleinere industrieën kunnen worden gedwongen van oliestook op aardgas over te gaan, al moeten daarvoor dan wel de aardgasprijzen omlaag.
Let u op: diezelfde eis kan straks aan u, als particulier energieverbruiker, worden opgelegd.
Vervang uw oliehaard!
Een geweldige verbetering zou van al deze maatregelen al het gevolg zijn, maar we hebben de auto's nog. En daarvan weet u dat die over twintig jaar vrijwel zeker geen benzine meer zullen gebruiken.
Een voorzichtig optimisme lijkt dus ten aanzien van de luchtverontreiniging niet ongerechtvaardigd.
We zouden willen dat we dat ook over de watervervuiling zouden kunnen zeggen. De inspanningen die West-Duitsland zich met zijn waterzuiveringsinstallaties getroost zijn zeker hoopgevend, maar er zijn meer Rijn-oeverstaten. En er is nu eenmaal ons aller houding: wat je in het water gooit, dat zie je niet meer, dat is weg.
Nemen we aan dat we in 1995 in de Verenigde Staten van Europa leven. Dan zullen internationale (federale) regelingen makkelijker zijn dan nu.
Maar... Botlek, Europoort en Maasvlakte, dat is onze invloedssfeer. Daar kunnen wij aan de verontreiniging van lucht en water heel wat doen. Maar op de Rijn en zijn grote zijrivieren?
Wij zouden hier graag voorspeld hebben dat de burgemeester in 1995 zal worden uitgenodigd na vele jaren weer een zalm te gaan vangen in de Maas. Dat durven we niet. Hij gelooft er trouwens ook zelf niet in...
|
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker .... |
Last update :
3 Augustus 2001