(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen) |
Terug naar het Engelfrieten overzicht |
---|
Naar beneden |
---|
Hans vond het een geweldig avontuur ....
We ontvingen een emiel dat de fiets niet Benzol heette, maar Benzo en dus hebben we dit verhaal qua naam meteen gekorrigeerd.
De eigenaar van de Benzo fabriek bleek de fam. Bakker & Zoon te zijn geweest.
Hartelijk dank voor de korrektie !!
Die mooie foto's komen natuurlijk weer gedeeltelijk van de Rotterdammers
Ook mijn vader Piet was net zo economisch als zijn vrouw Alie. Via via had hij gehoord, dat bij de Benzo fabriek in Vlaardingen nieuwe fietsen te koop waren, rechtstreeks dus van de fabriek en als je die dan zelf kwam ophalen, kreeg je een flinke korting want de tussenhandel sloot je uit.
Nou en dat slaan, zeker Rotterdammers, nooit af.....
Nu, zo gezegd, zo gedaan. Vader had hier een vrije dag voor opgenomen en ik mocht mee.
Met de tram,
trein en de bus naar Vlaardingen.
Die rit op zich was voor mij al een feest.
Hij vertelde mij onderweg, dat hij met mij nog een mooie rit zou maken en dan gingen wij weer naar huis. En inderdaad, aangekomen bij de Benzo fabriek stonden honderden nieuwe fietsen. Het bleek inderdaad een grote fietsenfabriek te zijn. Na wat onderhandelen werd de koop gesloten en mijn vader was de trotse eigenaar van een gloed nieuwe fiets. En nu maar fietsen, ik achterop.
Mijn vader wilde een oude kennis opzoeken, waarmee hij in Duitsland was tewerk gesteld. Deze man, kapper van beroep, wij waren er als eens geweest, woonde in Oudenhoorn. (nb. vlakbij Hellevoetsluis, waar ik nu woon). Om hier te komen moest je overvaren, ook dat was weer een aparte belevenis.
Na een lange tocht kwamen wij uiteindelijk in Oudenhoorn. Herinneringen aan vroeger werden weer opgehaald en deze man bood ons ook aan, dat wij gratis geknipt konden worden.
Nu, dat lieten wij ons geen twee keer zeggen
Gratis en Rotterdammers, dat gaat heeeel goed samen.....
Nadat wij aldaar ook nog wat gegeten en gedronken hadden, gingen wij goed geknipt weer weg op de terugreis naar Rotterdam.
Het weer was echter drastisch omgeslagen; het was wel droog, maar de wind was zeer krachtig geworden. Mijn vader met mij achterop, had al een flinke tocht achter de rug en nu nog helemaal naar Rotterdam fietsen? Het was hem toch te veel en wij kwamen geen meter vooruit.
Maar ook in oplossingen was mijn vader goed. Hij besloot resoluut om te keren en nu met de wind in de rug vertrokken wij weer richting Hellevoetsluis naar het Stationsplein.
Daar stond de stoomtram, die ons met fiets en al naar de Rosestraat in Rotterdam-Zuid zou brengen.
De stoomtram, later het Moordenaartje genoemd, reed van Hellevoetsluis naar Rotterdam-Zuid en werd geëxploiteerd door de Rotterdamsche Tramweg Maatschappij (R.T.M.) niet te verwarren met de Rotterdamse Electrische Tram (R.E.T.).
En dan nu even Alex die op zijn beurt ook weer een aantal ooggetuigen aan het woord laat:
Even verder lopen we onder het Poortgebouw door. Vroeger zetelde hier een aantal Gemeentelijke Diensten. Ook heeft er geloof ik nog een bordeel gezeten, maar daar kan ik U niets over vertellen. Wij komen nu op het Stieltjesplein. Aldaar vinden we (een klein stukje de Rosestraat opwandelend) het hoofdkantoor van de Rotterdamse Tramweg Maatschappij (R.T.M.). Vanaf de vroege jaren 1950 kampeerden wij op het "Van Itersonkamp" in Rockanje, een veertig kilometer van Rotterdam, aan zee. We gingen daar elk zomerweekend op de fiets (later met hulpmotor) naar toe. Als het héél slecht weer was, reden wij wel met de Rotterdamse Tramweg Mij over de (oude) Spijkenisserbrug naar Oostvoorne. Vandaar verder met de bus van Vermaat naar Rockanje. Want gekampeerd moest er worden, weer of geen weer!! De R.T.M. niet te verwarren met de Rotterdamse Electrische Tram (R.E.T.). De R.T.M. verzorgde vervoersdiensten naar de omliggende eilanden via Rotterdam-Zuid. De R.E.T. uitsluitend stadsdiensten. De één reed met stoomloco's en motorwagens; de ander met electrische trams. Nevenstaande kaart laat het net van de R.T.M. zien. Stoomloco's? Jawel. Voor die tijd was het vervoer door de R.T.M. zeer goed, temeer omdat het mensdom niet zo gehaast was als tegenwoordig. De R.T.M. stoomtram had wel een lugubere bijnaam. In verband met de vele ongelukken in de druk bevolkte wijken in Rotterdam-Zuid werd hij al snel "het moordenaartje" genoemd. Dat die naam terecht was, kan ik persoonlijk onderschrijven. Van 1945 tot 1947 was ik agent, c.q. hoofdagent van politie te Rotterdam. Mijn bureau was aan de Nassaukade; en aan de grens van onze wijk heb ik toen eens een ongeval meegemaakt, althans de ravage, nadat een vrouw was aangereden door het moordenaartje. De details zal ik U besparen, (GRAAG) maar ik ben er goed overstuur van geweest.
vandaar de naam RTM Moordenaar
Aangekomen in de Rosestraat was het toch nog een flink eind fietsen naar de Willebrordusstraat. Het waaide nog steeds hard en pa zag het niet zitten om dat hele eind met mij achterop te fietsen. Dus ik mocht alleen verder met de tram naar huis. Dat vond ik niet erg. Ik had immers een heerlijke dag gehad............
Sinds ik nu ruim zeven jaar in Hellevoetsluis woon, heb ik wel eens geprobeerd die kapper op te zoeken in Oudenhoorn. Het plaatsje Oudenhoorn is zelfs vlakbij ons huis.
Het karakteristieke plein in Oudenhoorn bestaat nog steeds en is en blijft schitterend met nog steeds die grote kerk in het midden van het plein. Maar van die kapper is helaas geen spoor meer te vinden. Zo ook niet van de stoomtram.
Het Sationsplein in Hellevoetsluis bestaat nog wel, maar hier zijn nu scheepswerven gevestigd voor de pleziervaart. De weg, die de stoomtram vroeger heeft gereden, bestaat nog steeds en is onder de naam Trambaan thans een schitterende fietsroute van Hellevoetsluis naar Spijkenisse, dwars door Voorne en Putten.
Overigens is het mij niet bekend, wat er uiteindelijk met die nieuwe fiets van mijn vader later is gebeurd. Ik vermoed, dat hij later wel door één van de kinderen in "beslag" is genomen. Zo gaat dat nu eenmaal altijd!!
Kinderen, je zou ze ook wat, van tijd tot tijd....
3 jaar nadat Hans dit schitterende verhaal had geschreven, kregen we dit toegestuurd door Kees Monen:
Aandeel RTM
Rotterdamsche Tramweg Maatschappij
1945
dfl 1000,=
Ik ben verzamelaar en handelaar in oude waardepapieren, in mijn privé collectie zitten nu 39 verschillende waardepapieren van de RTM en een spotprent van een beursgang.
Zoals de meeste Nederlandse waardepapieren zijn deze niet decoratief , vrij calvinistisch , zo goedkoop mogelijk gemaakt, dit in tegenstelling tot buitenlandse papieren die soms de prachtigste afbeeldingen hebben en zelfs door beroemde kunstenaars als Mucha gemaakt zijn.
Ik stuur je hierbij een scan van een RTM aandeel.
De kapper woonde aan de Hollandseweg en heette Bevaart, toen was er een sloot met een bruggetje vlak bij het stationnetje.
Kees
|
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker .... |
Terug naar de top |
---|