Na al dat werken en studeren werd het zo langzamerhand wel tijd om weer eens met vakantie te gaan. Het was al medio 1961 en in het gezin Engelfriet maakte men weer plannen om naar Rockanje te gaan. Ik had hier geen zin meer in. Ik wilde wel eens wat anders en meer zien dan alleen Rockanje en directe omgeving, alhoewel het daar wel altijd mooi was.
op het strand van Rockanje
Maar voor het echter zo ver was gebeurde er nog wat anders. Het bedrijf waar ik werkte, De Twentsche Bank N.V. bestond in 1961 100 jaar en dat moest gevierd worden.
Allereerst kregen alle medewerkers een jubileumboek uitgereikt, dat als titel droeg Bankspiegel, uitgave De Twentsche Bank N.V. met het bekende logo Het Twentsche Ros en de vermelding 1861 - 1961.
In latere jaren heb ik dit boekwerk meerdere keren gelezen en recent weer eens. Het boek bevat leuke artikelen van bekende schrijvers zoals:
- Bankwezen door Bert Voeten;
- Bovenkamers uitvinding op de eilandbank door J.E.Verwaijen;
- In de ban van de bank door Harriet Freezer;
- Ze doen er iets met geld door Prof.Dr.J.Pen;
- Wonderlijk door Ina van der Beugel;
- Va Banque door Kees Stip;
- De bank en het "Bassink"door Jo Spier;
- De stille revolutie door Max Dendermonde;
- To be or not to bank door Remco Campert;
- Honderd jaar Twentsche Bank door W.L.M.E.van Leeuwen.
Natuurlijk hoort bij ieder boek en zeker bij zo'n belangrijk boek een gedegen voorwoord. Nu, in dit boek kon dat toch ook niet uitblijven en steeds wanneer ik dit boek in handen krijg, geniet ik nog steeds van het in die tijd geschreven voorwoord. Lees mee en geniet ervan:
-
VOORWOORD
Waarde lezer,
Dit boekje wordt U aangeboden omdat onze bank honderd jaar geworden is. Wij verwachten dus van U de gebruikelijke vragen: hoe en waarom hieldt ge het zo lang uit, en hoe staat het met de gezondheid? Wat het eerste betreft moeten wij U teleurstellen: dat is het bekende bankgeheim. Het "waarom" zal iedereen begrijpen die zelf wel eens een bank dreef: het is eenvoudig niet goed mogelijk ermee op te houden, en wie begonnen is moet dus wel doorgaan.
Wij zien er nog steeds niets in om zonder bril te lezen, en voelen ons, met de normale gebreken, beter dan ooit. Wij hebben meer klanten, meer personeel, meer kantoren, meer directeuren en commissarissen dan ooit te voren, en wat het geld betreft: nooit betaalden wij meer rente, meer salarissen, meer dividend en meer belasting dan juist dit jaar. Als U nu ook nog weet, dat wij nimmer een personeelslid ontsloegen wegens slapte in - onze - zaken, dat onze aandeelhouders geen enkele jaarlijkse maaltijd vergald vonden, door ontstentenis van dividend, en dat natuurlijk nog nooit een deposant iets aan ons tekort gekomen is, laat staan de fiscus, dan begrijpt U wel dat wij onze honderdste verjaardag echt willen vieren, waarbij wij U graag een beetje in de feestvreugde zouden zien delen.
Bij een jubileum hoorde al in 1861 een jubileumboek, en wij hebben hier dus rijpelijk over kunnen denken. Het resultaat ligt voor U; het is geen uitvoerige en doorwrochte geschiedenis van onze bank geworden, al neigt verschoonbare zelfvoldaanheid van een welvarende honderdjarige tot zo iets. Liever dan ons uit te leven in een standaardwerk met tal van bijlagen en een alfabetisch register, lieten wij anderen dan bankmensen ons de spiegel voorhouden, bij voorbaat bereid hun mogelijke misverstanden en onvriendelijkheden over ons vak voor lief te nemen. U vindt op de volgende bladzijden telkens iets van de bank, afwisselend gezien door de bril van de historicus en de econoom, waargenomen met het oog van de schrijvende huisvrouw en de literator, geschetst door de hand van de tekenaar, beleefd in de visie van de dagdromer en - onze grote trots - ook van de dichter. Men vergeve ons dat wij bezweken voor de verleiding om er toch een enkel twijgje uit onze eigen orangerie in te vlechten.
Wij willen door dit kleine geschenk onze vriendschap met U bevestigen, een vriendschap waarvan de nu komende jaren ener nieuwe eeuw mogen blijven getuigen.
1961 DE TWENTSCHE BANK
Maar dat was nog niet alles. De zeer zwaarwichtige procuratiehouder Kloppenburg kwam langs alle afdelingen en vertelde met zeer luide stem en heel duidelijk, dat de hoofddirectie had besloten om aan alle personeelsleden één maand extra salaris uit te betalen ter gelegenheid van dit jubileum.
Nou, dat was wat!!! Ook ik viel dus in de prijzen. Inmiddels had zeker f. 10,00 opslag gehad, dus f. 135,00 extra….. wat een weelde. Wel dacht ik toen al: jammer, dat ik er pas één jaar werk. Maar goed, alles werd natuurlijk in dank aanvaard. En……het was nog niet afgelopen.
Er moest natuurlijk worden gefeest. Iedere plaats mocht dit op eigen manier invullen. Nu, als echte Rotterdammers was het niet moeilijk om te kiezen. Er werden drie fraaie rondvaartboten afgehuurd van de Spido en zo gebeurde het op een zaterdagmiddag in juni 1961, dat het volledige personeel met aanhang (als je die had) ging varen op de Nieuwe Maas, maar dan wel volgens een speciale route.
Natuurlijk was er 's avonds een groot diner van…..?….. gangen en heel veel drank en niet te vergeten heel veel en vooral harde muziek, waar ik niet tegen kon (en nog steeds niet!!!). Zelfs één van de hoofddirecteuren blies mee in één van de orkesten of zijn leven er van af hing.
Natuurlijk vond men het thuis goed, dat ik hier na toe ging. Geniet maar lekker zegt moeder dan altijd en dat zegt zij nog steeds.
Maar ik moest wel aan één voorwaarde zo mogelijk voldoen om 's avonds om 24.00 uur thuis te zijn, want de andere dag was het zondag dus…….Ja, wat dus…….Om 24.00 uur zaterdagavond gaat de zondag in en dan behoor je thuis te zijn, was altijd het devies. Maar ja, we spreken dan ook over de jaren '60 en toen dacht men hier toch wel wat anders over dan tegenwoordig.
Maar goed, die zaterdagavond werd het maar gezelliger en gezelliger. Naast al die harde muziek waren er vele optredens van echte artiesten en velen, al jarenlang werkend personeel, hadden een soort cabaretgroep opgericht. Nou, dat was nog eens wat.
Helaas zij er niet veel foto's van dit feest. Er is later ook geen speciale aflevering verschenen van het personeelsblad over al die festiviteiten. De enige zichtbare herinnering, naast het jubileumboek is bijgaande foto, waarop een groep van de boekhoudafdeling zeer keurig gekleed netjes aan een tafeltje zit.
Hans ontving nog de volgende historische dokumenten van de Twentsche Bank uit 1953 :
