Naar beneden

Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal  ....

Wuworre gupakt!

 

Wasseggu durvan munneer? Ook weeris in dustat? Ja die warrumte hè. Man breek mudubbek niedoope. Mar nouw gaanumme nog un heete herrufst tuggumoet. Waddachie dan?. Ja ons ouwutjus worre gepakt. Ja tog? Ofnie soms? Nie alleen de ouwutjes zeggu. Ja daddook maar de mees kwesbaarugroepe dabinne tog de ouwetjus edde ziekummense. Of nie soms. Ja tog? Oovur zoveel jaar dan bennudur tuveel ouwutjes hebbik errugguns guleeze. Eddar mowwâ an gudaan worre. Edde naatuur heppal un hantje toegustooke. Bij iedurre graat dattut warrummur wier ginguddur weer vijvuntwintug ouwurre de pijp uit. 

In Frankrijk hebbe zullie heelummaal de kachul angummak. Figuurulluk gusprookkuddan. Guwwoon zelluf as ruggeeringsleier met je reet in un lekkur koel hotellutje in un heel ver lant gaazitte en je guwwoon vadde domme houwe. Dagaanuzze mèbossies. Hier doen hullie ut annurs. Hullie maakudde meedieseine onbutaalbaar en buzzuinugge noggis op de hullup, nouw dagaadan un iessie langsaamur, maar zuggaane durran. 

Muvrouw zee wumottudustraat weerop. Ik see mens dakkenne die ziekutog nie. Sooliedèr zijn ging ze verdur tukkeer. Ik see, mens laamme nie lache. Soliedèr! Dawwoort kanne dummeestumensuniejeens meer. Ja toch! Jan Peetur. Die is soliedèr medameerika. En hoe! Vadde week istie messuvriendje Jaap weeze onbijtubbij Boes. Zeedie de vollugunde dag. Boes ennik hebbe veel gummeen. Ennouw bennik bang dattie messe engolsutaalkursus vadde Elloowie, Boes vurkeer vurstaan hep. Die goosur zal guzzeg hebbe, wie aar verrie mien en dabutteekunt, mubbenne errug gummeen. Mar ja, Jeepee zannatuurruluk neddanse pap te lurrukke en maaktuddur waddannurs van. 

Onnurtusse vroeg Jaap oftie noggun korrultjummeer haagolslag op zun brootje mog. Nouw dakkon dur nog wel vanaf. Niewaar? Asje vannun andur vreet hoevie nieso zuinug tuzzijn. Dus nam Jan Peetur nog mar un brootje mepindakaas. Ettoen sprak Boes de hiestooriese woorde: Muggaane duweerold nog vreijer maake. En Jeepee! Die zee tros daddoennumme! Ziejummal? Napoleon! Maar dan tweedehans. De heele weerold siddurt. Jeepee an de zijduvvan Boes. Onnurtusse zat Jaap netjus zun borrutje leeg tuschraape. Keurug sprakke un paar hootemuttoote die dur ook waare. Mugaane toggis bukkijke oftur nietun mooi joppie vor um vrijkomp.

Nouw leesik vammorrugge in ut Rotturdams Dagblat dadde helluft vannut needurlannse volluk zich schaamt vor Jeepee. Nouw daddeejik al vor daddie gong anpappummè Boes. Weeduu munneer hullie binne innut kabunet un computtiessie buggonne. Wie ut mees kabuzuinugge krijg laatur un lintje en un gouwe handruk. En reekummar daddie piezemieturs dur bes doen. Hullie motto is. We pakke ze!! Ewwie kajje nouw makkulukkur pakke as duwweerlooze. Dus die benne de pineut.

Watte? Hoewik ovur Appie Hein denk? Nouw ut mosniemagge! Alle klante zouwe motte wegloope. Mar ja as hullie eemmaal ut monnepoolie hebbe. Annurre winkols binne vorons ouwetjus veul te ver weg. Ennut persunneel? Daggaade straat op. Deedde zudammaar!

Gaaduuweer munneer. Nouw ik mottook weeris op huis an. Houw je haaks munneer, ètossiens!

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....