SS Kamp Vught

Mijn bezoek aan Kamp Vught op 17 November met John Soeters was interessant genoeg om over te vertellen. Het was een SS-Kamp en net zo opgezet als de Duitse SS-Kampen. Het enigste buiten de Duitse grenzen. 

Het Kamp werd hoofdzakelijk gebouwd, omdat de kampen van Amersfoort en Westerbork overvol raakten Volgens de plattegrond die u hier ziet, zag het kamp er qua indeling zo uit. 

Het Kamp is pas weer geopend voor belangstellenden en ik kan je zeggen, dat het die Zondag bijzonder druk was. In tegenstelling tot Kamp Amersfoort is hier veel bewaard gebleven en is de verdere documentatie zeer goed. Er is zelfs een ruimte waar je door middel van kleine monitoren van alles kunt oproepen en die je ook zelf kunt bedienen. Zo kun je ook ooggetuigen en oud-gevangenen oproepen, die je over het leven in het kamp kunnen vertellen. Er zijn nog enkele overlevenden, die de moeite genomen hebben om het nageslacht te vertellen, wat er in die vreselijke tijd gebeurde. 

Op de plattegrond zie je onder de nummers 31 t/m 36 de Philipsruimtes en op 38 en 39 de Philipswerkplaatsen. Hier zie je de gevangenen bezig met het maken van o.a. de, in die tijd, bekende knijpkatten. 

Voor diegene, die niet weten wat knijpkatten zijn, even dit. Knijpkatten zijn een soort dynamo's, die wanneer je in een hendel kneep, net genoeg licht gaven om in de duisternis wat voor je uit te kunnen zien. En dan moet je je voorstellen een diepe duisternis. Geen maan of sterren, de hele stad verduisterd, geen lantarenpaal die nog brandde, helemaal niets. Alleen diepe duisternis.

En op zo'n avond was je blij een knijpkat bij je te hebben, want echt, je kon letterlijk geen hand voor je ogen zien. 

Nadat we de ruimtes binnen hadden bekeken en ons verbaasd hadden over de hoeveelheid herinneringen en documenten die we gezien hadden, kwamen we buiten, waar we een grote maquette van het kamp te zien kregen en verder nog de barak met de slaapzaal en de etenszaal.

Hier een foto van de slaapzaal met bedden, driehoog op elkaar gestapeld. 

Daar kreeg ik even de rillingen over mijn rug en daar begon ook eigenlijk de herinnering boven te komen aan de mensen, die in de verschillende concentratiekampen, in zulke barakken moesten verblijven. Ik vond het toen jammer, dat de barakken in Amersfoort zomaar weggehaald zijn, met de slaapzalen, waar men, zoals ikzelf, vierhoog moest liggen. In tegenstelling met Amersfoort is hier bijna alles te zien van wat er in de kampen aanwezig was. 

Zo kwamen we ook bij cel 115.  

In deze kleine ruimte liet kampcommandant Grünewald, als vergelding, 74 vrouwen opsluiten. Toen de deur de volgende morgen werd geopend waren er 10 vrouwen gestikt......... Ergens konden we het relaas lezen van een vrouw, die deze hel overleefd had. Daar ontbreken je dan de woorden om dit te beschrijven. 

Bekijk deze foto eens.

Het is een gedenkteken voor de 1269 joodse kinderen, die op 6 en 7 Juni 1943 vanuit Vught, via Westerbork, naar Sobibor in Polen getransporteerd werden en daar vrijwel onmiddellijk na aankomst vergast. Op het gedenkteken staan alle namen en leeftijden. 

Een foto heb ik genomen van een muur met tegels waarop namen en leeftijden van gevangen waren te zien. Deze tegel herinnert aan het oudste slachtoffer van het kamp. 

Ja, je ziet het goed! 93 jaar!

Verder lopend kwamen we, na het Krankenhaus bekeken te hebben, bij het Crematorium. Hier een foto, waarop uw vooraan de administratieruimte en achteraan met schoorsteen het crematorium.

Rechts van de deur, die u ziet, heeft nog een galg gestaan, maar die is er niet meer. In het crematorium zijn alle woorden en commentaren waardeloos. Je ziet nog een granieten sectietafel en twee ovens plus een soort wagentje waarop de lichamen vervoerd werden naar de oven. Eén van de twee ovens wil ik hierbij laten zien, maar dat is dan ook genoeg.

In de koffieruimte konden we bij een lekker bakkie koffie een beetje bijkomen van alle emoties. John had ook nog een stempelkaart, waarop hij alle stempels had kunnen verzamelen van instanties, die een teruggekeerde persoon moest aflopen om weer alle bescheiden te kunnen krijgen, die in die tijd nodig waren.

Wil je meer weten over dit kamp en vele andere kampen en feiten uit de Tweede wereldoorlog, dan moet je beslist op deze site zijn.