Een waterig praatje.
In verband met de wet tegen wildplassers, wil ik het raar genoeg hebben over urinoirs in het vooroorlogse Rotterdam.
Wat heeft-ie nou weer? Over pisbakken praten. Wie haalt dat nou in zijn bolle harsens zou een echte Rotterdammer zeggen.
Nou, ik wil er iets over vertellen. Tegenwoordig is het in de grote steden wel eens moeilijk om in hoge nood iets te vinden, waar je je weer opgelucht kunt voelen. Komt daar nog bij de wet, die het wildplassen verbiedt en menig man, maar ook vrouw, beleeft benauwde ogenblikken.
Nu moet ik gelijk zeggen, dat ook voor de oorlog de dames hun heil moesten zoeken in restaurants, bekende café's of warenhuizen. Voor de mannen was er veel meer te vinden.
Wanneer we beginnen op het, aan ons al zo bekende Pijnackerplein, dan heb je al gelijk een dubbele bak, Plein-en cafébezoekers wisten waar ze moesten zijn, al moest er toch nog wel eens in de rij gestaan worden. Ik denk, dat toen de roep afknijpen geboren is.
Kwam je op het Noordplein dan was er een soorgelijke dubbele bak en voor de vele klanten van de café's in die omtrek was de redding nabij. Niet te vergeten de bezoekers van de groentenmarkt en na het bombardement die van de grote markt. Dan was het een komen en gaan.
Net over de Noorderbrug, als je in de richting van de Jonker Fransstraat liep, was er één op een pleintje langs de Rotte. Een heilig huisje voor hen, die vanaf het Noordplein, zich naar huis of naar de Goudsesingel, waar zaterdags de markt was, spoedden.
Dat
er op de Veemarkt ook aan de waterhuishouding gedacht werd, bewijst de volgende
foto.
Maar, dames er was ook nog wel redding voor u. Tenminste als je in de buurt van het Calandplein was. Want daar was wel het juweel onder de urinoirs. Netjes hè? Ja er zijn nu dames bij, En die urinoirs waren ook nog ondergronds.
Als je vanaf de Korte Hoogstraat door de Passage liep, kwam je op het Calandplein en daar vlakbij het Calandmonument, waren twee ingangen. Eén voor de dames en één voor de heren. Net naast het monument ziet u één van de ingangen. Alleen dit urinoir was niet gratis, maar dat was niet van belang.
Leuke reclame hè, daarboven op de Passage
Lekker gewinkeld ? Even onder de grond. Bioscopie gepikt? Even de trappen af. En reken maar ,dat het vooral op de zaterdagavonden druk was.
Zo was er op ieder strategisch punt wel een pisbak te vinden en wildplassen hoefde niet, maar ja, niet iedereen was zo goed thuis in dat Oude Rotterdam. Toch lette de politie daar ook al op en werd je gesnapt, volgde er toch een bonnetje, niet voor wildplassen, dat woord was toen nog onbekend, maar wegens aanstoot geven in het openbaar. Een lange zin voor hetzelfde feit
Ik stop. Ik moet even.
Tot slot nog 2 uiterst moderne urinoirs ergens in Rotterdam :
