De sneeuw werd niet onmiddellijk een blubbermassa, omdat er bijna geen autoverkeer was en vooral op de pleinen bleef de witte massa lang liggen. Kortom, voor de jeugd was zo'n winter een feest.
Op school gingen om drie uur de lichten in de klassen al aan en het was dan zelfs gezellig, maar vaak kregen we bij een strenge winter ijsvrij. Er werd door ons, de jongens uit de Vinkenstraat, weinig geschaatst, maar in het glijbanen maken waren we heel goed. Banen van een twintig meter lang waren niet zeldzaam.
De mooiste banen maakten we op het Pijnackerplein. Daar werden, rond de muziektent, drie tot vier banen aangelegd, zodat we geen "terugbaan" hadden, zoals in de straten, maar gewoon rond de tent gleden.
Het mooie was in die tijd, dat de baan niet van ons eige was, maar elke jongen of meisje was welkom en er vormden zich op zo'n baan hele slierten. Typisch was, dat er geen vervelende dingen uitgehaald werden. Daar was het veel te leuk voor. Het enigst wat we deden, was te proberen om je voorganger onderuit te glijden, zodat je samen, op je hurken of op je kont, aan het eind van de baan kwam. Soms waren er dat wel drie of vier tegelijk.
Ik weet niet of Alie ook wel eens meedeed, maar het kan best zijn, dat ze wel eens met mij samen aan het eind van de glijbaan gekomen is, maar Alie was "groter" als wij, dus ik ga nu twijfelen.
Al met al het plezier was heel groot en het was zelfs zo, dat we van onze ouders toestemming kregen om een half uurtje langer te blijven.
Wat ook heel fijn was, 's avonds mocht ik onder begeleiding van oudere broer of zus mee naar de Noordsingel. Daar waren de hekken geopend en er kon geschaatst en gegleden worden. Daar stond de kraam met de polkabrokken en de hete chocolade.
Daar was ook nog de baanveger, die zorgde, dat het ijs schoon bleef. Daar zag je geen dure schaatsen, maar alleen de doorlopers en krulschaatsen. En vanaf het bruggetje bij de Burgemeester Roosstraat tot en met de Bergsingel bij de H.B.S. was het feest.
Er werd ook ruimte gemaakt voor de sleetjes. Kinderen, die met hun sleetjes vanaf de hoge graskant, met sneeuw natuurlijk, omlaag kwamen glijden en er werd niet gemopperd, als een schaatser wel eens moest uitwijken. Kortom, het was een feest.
Eens was er nog winter…….
Reaktie van Alie
- Ik weet nog goed de winters van vroeger. Ook de sneeuw en de vorst.
Het kon behoorlijk koud zijn. Maar, je deed maar een extra trui aan, geen probleem hoor!
Ja en dan een baan maken op het Pijnackerplein en maar glijen jongens, allemaal lange gladde banen acher elkaar.
Ik denk dat ik een jaar of 10 was. Het was gewoon feest, net wat Gerard schreef, het was gezellig, allemaal blijde gezichten. Niemand was vervelend en je werd er nog warm van ook, iedereen deed mee!
Maar, weet U wat ik had, ik moest komen eten en dan pas erna mochten we weer gaan glijen, maar dan zag ik die gladde baan weer en dan dorst ik niet meer, raar hè ??
Maar je werd wel weer geholpen door de jongens en de meisjes, ze gaven je een hand en proberen maar weer.... Je viel wel eens, maar je stond maar weer op en maar weer verder glijen !!
Ja, dat was een groot feest, ik denk er nog met plezier aan terug. In mijn gedachten zie ik ons nog allemaal zwieren en zwaaien, waar blijft de tijd....
Heel hartelijk weer gegroet van Alie Engelfriet-Boogaard
