(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen) |
Terug naar het Gastenboek |
---|
Naar beneden |
---|
Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal ....
Sinturklaas
Vanne week gelache joh. Hadde zummijn zo leip gemaak, dak vor Sinturklaas gong speele. Mossik vor de kindurre uidde buurt in ut gummeenschaphuis vor malloot gaaspeele. Eerst wouwe die halleve zoole mijn op un paart laate komme. Toe hep ik die lolbroeke effe laate weete, daknie memme kont op zoon guvaarte gong zitte. En of hullie soms un heekol amme hadde.Toe hebbe zullie mar guwwoon un taksie bustelt.
Eddie kooters mar zinge toen ik binnukkwam. Sinturklaassie kom mar binne mejje kneg. Mar die kneg vamme was nie tuzzien. Die was nog un kennus en un kroegie teegegukkomme. Toedie kooters bij ut ziegins komp dustoomboot waare en zun kneg stontullache, kwamdie binnuzeile. Dur wier op stoot un vurboode te rooke in zun buurt afgukkondugt, wande allukkehollug dreef vor um uit. Eddie zwarrete Piet mar giebulle. Eddie kinnurre mar vrage warom zwarrete Piet tullaat was gukkomme. Nouw dâ wouwe de moedurs ook wellis weete. Toen mostik un vurhaal gaan ophange. Ik see, kindurtjes Zwarrete Piet hebbut errug druk en hij mos veel kuddootjus in de schoorsteene sodummie,,,ik buddoel gooie. Nouw en toennissie uigugleeje en dondurde die bekant vannut dak af. Gullukkug bleef Piet messe zak an de dakgoot hange.......Nouw toewas dubboot an. Ik hoorde boovunallus uit de gillunde lach vamme vrouw en ik zag de annurre moedurs ook snikkusnokke van ut lache. Toe kneisde ik pas waddik uigukraamt hat. Buggintie Piet ook nog te blère vadde zak van sinturklaas, sinturklaas, sinturklaas. Toedaggik nouw zulle dur wel enkulle damus vurschoont motte worre. Mun eggunnoote wis niemeer war ze ut hat en ze wier gewaaschouwd door één vadde damus dasse mos stoppe wanannurs zou zuwwellis in de zak vassinturklaas motte. Toen mosse bijna de zaal uigudraage worre. Affiijn ut kalmeerde alluggaar weer un pietsie en toen kwam dur un jongutje bij mijn en die zei, sinnurklaas u hep gin kruis. Ik schrok me weezulloos en keek onwillukkeurug omlaag. Nouw dar buggon het guggier en gukrijs weer. Ennik wis van ze leeve nie waddie knaap buddoelde. Toddâ zoon piezummietur vadde orgunnisaatie me imme oor toeturde, dak gin kruis op mun mijtur had, mar un streep. Nouw ik kreeg langsaamurhand un tikkie de kulleere in. Mun poonum buggon ook al te jeuke onner die zeenuwe baart en dur waare ook al vaddie pokke aapies, die peepurnoote imme richting ginge gooie. Onnertusse sting dâ goosurtje op antwoor te wachte. Ik vroeg hoe heet jij? Hassan. zee die. Oh, daggik dâ hebbik weer. Ik kreeg dur langzaamurhand ut muizehuig van. Kijkkis Hassan zee ik, de heele kiksaus is, dadder kinnurtjes benne, die nie kattolliek zijn. Ikke ook nie ondurbraktie mun smoessie. Pursies Hassan en darrom hep sinnurklaas un streep op zun mijtur. Ik gaffum as de wieddeweerga un klauwtje snoep en weg wazzie. Piet kwam ook weer un beetje bij zun poosietieve en buggon te danse ette zinge, zoodaddik einnulluk effe onur mun baart kon krabbulle. Ut zweet sting bekantimme schoene. De orgunniesaatie was blij toe dassinnurklaas effe pauze kreeg, annurs wastur warschijnluk nog meer inne soep gulloope. Mar effe laatur hebbik tog nog ruffans kenne krijge. Opput lest moste de hellupsturs ook effe bij de sint komme. Nouw eddar kwamme liefie. Ik buggon te buldurbasse, omdaddik guhoord hâ, dasse wellis nieso lief vor dur man was. Ezze mos op dur knieje vurgiffunnis vraage, annurs kreeg zudde zak van sinnerklaas. Ik dag effe dasse van dur stokkie ging, maar ze zatte schokschouwurre vadde lach. Mar ik zee, nouw hoevie niete planjurre, wandals je un lietje zing is allus vurgeeve. Meffeel moeijutte kosse dan sinturklaas kuppoentje uidder strot wurrumme, vor ze heeluggaar plat gong en twee damus dur moste wegbrenge. Rieppur nog zoon eentje vaddâ faldurrappus idde zaal. Goeguddaan jochie! Toewissik nie meer war ik blijve mos. Mar ik wee zeekur dur zal nog lang ovur diffeessie gepoekelt worre.
Klik hier als je terug wilt naar het Gastenboek |
---|
|
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker .... |
Terug naar de top |
---|