Ik heb in de Rozentuin gestaan
Gerard is op 19 april 2002 uitgenodigd om de herdenking in Kamp Amersfoort bij te wonen. Minister Borst zal dan het Kamp als Nationaal Monument heropenen.
Gerard voegt er nog aan toe :
Weet je, de emoties van '40-'45 zijn nog niet weg. Al wordt de generatie, die het meegemaakt heeft steeds kleiner.
een foto van de oorspronkelijke Rozentuin
IK HEB IN DE ROZENTUIN GESTAAN
Ik heb in de rozentuin gestaan.
In wind, in kou en in de regen.
Ik mocht me nauwelijks bewegen
en uit mijn oog rolde een traan,
die ik niet weg kon vegen.
Ik heb in de Rozentuin gestaan
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Soms dagenlang, maar ook wel nachten.
Van hen had ik niet veel te wachten.
Zij kwamen slechts om me te slaan.
Wie kon mijn pijn verzachten?
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Ik zal die vent nooit meer vergeten,
dat monster, zonder een geweten.
Wat had ik toch die schoft misdaan?
Waar was die beul toch van bezeten?
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Ik staarde naar het bos, de bomen,
als troost stond ik dan maar te dromen;
zijn tijd, die komt er heus wel aan.
Hij is zijn echte straf ontkomen.
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Maar als ik dan, net als zo velen,
aan 't eind met hen het graf mag delen,
brengt dan op onze kruisen aan,
laat dat dan onze wonden helen.
Ik heb in de Rozentuin gestaan.
Gerard Martens
* 22 - 09 - 1923
† 31 - 12 - 2003
Gerard had de tekst van het gedicht ook op een aparte blauwe achtergrond te koop, de opbrengst was uiteraard voor Kamp Amersfoort.
De muziek op de achtergrond is uit Bach's Mattheus Passion BWV 074 O, Haupt voll Blut und Wunde een midi file
Wil je de muziek na afloop nog een keer horen, klik dan hier