Een e-mail sturen naar Aad? Zijn e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Gastenboek

Naar beneden 

Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal  ....

Jan Plat of Jan Pelat? 

 

Het is alweer lang geleden dat ik op een pagina van Hans heb gereageerd (LINK) met een vraag naar Jan Plat en alles wat eruit voortgekomen is, is een beschouwing en een commentaar over Jan Pelat, die ik al voor de oorlog goed gekend heb, want hij kwam 's zomers iedere dag bij ons door de Vinkenstraat. Het mannetje zag eruit zoals hij beschreven is in het verhaal van Hans. Een kort wit jasje aan. Een pet op het hoofd, da's altijd hygiënisch en een paar zwarte hoge schoenen aan. Hij praatte niet veel en lachte alleen maar vriendelijk als we ons ijsje kwamen kopen. Wij hadden nooit van een verbod gehoord in die tijd en zijn ijs was ouderwets en lekker. Hij was ook één der laatste, die nog wafels verkocht. Een wafel onderin het vormpje, dan ijs erin, goed afgestreken en een tweede wafel er boven op. Zo'n ijsje kostte vijf cent, maar hij had ook wafels van een dubbeltje, dat was, als ik het mij goed herinner, geen vanille- maar roomijs. Zijn kar was ook al authentiek met luifel bel en twee glimmende deksels over de ijsvaten. Maar ook helemaal wit. Een echte Italiaanse ijsverkoper, die lang en veel moest rondrijden om genoeg te verdienen. 

Maar over deze Jan ging mijn vraag niet. Ik wilde, en wil nog steeds, meer weten over een zekere Jan Plat. Deze Jan was de winnaar van een Rotterdams songfestival in navolging van het Jordaanfestival, dat door Johnny Jordaan gewonnen was met Geef mij maar Amsterdam. 

Rotterdam kon dus niet achterblijven meende men en ze organiseerden ook een soortgelijke wedstrijd. Ik heb die Jan Plat nooit gezien of gekend, maar nadat hij het festival gewonnen bleek te hebben, kwam er een 78-toerenplaat uit met het winnende liedje Mijn eigen Rotterdam. En natuurlijk, ik heb die plaat gekocht. Het was meen ik in 1955 of daaromtrent. Deze plaat zit nu nog in mijn koffer met nog andere 78-toerenplaten, maar ik kan ze niet meer afspelen. Het winnende liedje was er eigenlijk één van dertien in een dozijn, hoewel Jaap Valkhof de tekst had geschreven. 

De B-kant echter is veel mooier en ik heb het refrein al eens aangehaald in een verhaal van me. Ode aan de Maas!  Een lekkere engelse wals en een mooie tekst. Bovendien aardig gezongen door de winnaar Jan Plat. Deze Jan bleek echter een ééndagsvlieg te zijn, want ik heb nooit meer iets over of van hem gehoord. 

De plaat is heel veel gedraaid in huize Martens, vooral toen we een beetje verloren waren na onze verhuizing naar Weert. Mijn vrouw heeft menig traantje moeten wegpinken als de Ode aan de Maas werd gedraaid en het maakte haar heimwee naar Rotterdam er echt niet minder op. Ik zal eerst een foto laten zien van het platenetiket, waarop alle gegevens staan van uitvoerder, componist e.d.

eigenrotterdam

 

 

 

Je kunt hier ook de titel zien van het zangfestival, dus. De Beste  Stemmen Rondom De Maas

Piet Oostendorp was wekelijks te horen in Café Hoogendoorn op de hoek van de Zaagmolenstraat en de Eerste Pijnackerstraat.

Jaap Valkhof was vooral bekend met het lied Ik ben Japie de Portier en Jack Bess en L.de Groot waren niet minder bekend. Het waren dus niet de eerste de beste en daarom is het zo vreemd, dat niemand iets meer weet over die Jan Plat van zo'n ±48 jaar geleden.

Mijn hoop is nu, dat iemand mijn verhaal leest en daarop een aanvulling kan geven. Eén ding is zeker. Ik ben één van de weinige, die de plaat indertijd gekocht heeft.

 






Ik zocht via Google naar de volledige tekst van het nummer "Ode aan de Maas" en eventueel ook het nummer "Mijn eigen Rotterdam".

Ik schrok van het resultaat.

Het is even wennen als er dan plotseling een site bestaat waarin men schrijft over de musicus ( Zanger/drummer) Jan Plat of ook wel in zijn opera tijd genoemd Jean Pelat.

Hij werd winnaar van een talentenjacht 'De Beste Stem rondom de Maas' uitgeschreven door "Het Rotterdams Nieuwsblad" in 1955.

Het was de bedoeling dat hij met beide nummers in 1955 de Johnny Jordaan van Rotterdam zou worden. Helaas door malversaties van zijn impressario Lou de Groot en de platenmaatschappij Columbia uit Heemstede is dat niet gelukt.

Jan Plat werd geboren op 13 december 1912 in Rotterdam en is op 76-jarige leeftijd in Friesland, waar hij in een astmakliniek zat, overleden.

Hij heeft zes kinderen groot gebracht waarvan er zeker vijf van hem waren.Hij heeft het grootste deel van zijn leven doorgebracht met zijn levensgezellin Mien van Alphen. Geen mooi leven , zij vochten als kat en hond.

De omstandigheden waren gecompliceerd dus ga ik er niet verder over vertellen. Een ding is zeker dat de kinderen veel hebben moeten meemaken. Zijn leven als musicus was daar debet aan.

Jaren lang zong en drumde hij in het cafe aan de Kruiskade "Het Halve Maatje" van de familie Serierse alwaar hij ook door het inademen van de sigarettenrook zwaar astmapatient is geworden.

Het wordt een lang verhaal, ik zou een boek kunnen schrijven in vele delen.

Hoe ik het allemaal weet?

Ik ben zijn oudste zoon.

Nog even , hij is nooit ijsboer geweest en hij was ook niet vies, hij verkocht in het weekend wel de Belgische courant "Het Laatste Nieuws" en Belgische Staatsloten.

In de wijk Hillegersberg had hij vele klanten, hij was een harde werker.

John

Bedankt ook voor het plaatsen van het platenlabel van de grammofoonplaat van mijn vader Jan Plat.

Helaas heb ik de plaat niet in mijn bezit, daar en tegen vond ik het leuk om te lezen dat de plaat nuttig is gebleken bij het hebben van heimwee naar Rotterdam.

Wat ik vergat te vermeldden is het volgende:

Mijn vader was blij dat het hem eindelijk was gelukt om een plaat te maken.
Hij zag zich geplaatst naast de sterren als Willie Alberty en Johnny Jordaan wat goede kennissen van hem waren net als de reus van Rotterdam.
De dag dat de plaat uitkwam staat in mijn geheugen gegrift.
Het was een zonnige dag in 1955, we woonde toen in de Grote Visserijstraat boven schoenmaker de Jager op de hoek van de Rosenermanstraat
Buiten waren de stratenmakers bezig met de herbestraating van het kruispunt.
De post bezorgde op die dag de eerste grammofoonplaat van mijn vader Jan Plat.
In de keuken was naar ik meen mijn moeder bezig met het braden van het vlees.
Iedereen in huis was natuurlijk nieuwsgierig naar de plaat die dan ook meteen werd opgezet.
De balkondeuren stonden open waardoor ook de muziek buiten werd gehoord.
Opeens begonnen de stratenmakers met hun armen te zwaaien en te wijzen.
We dachten dat zij op de muziek reageerde.

Het was echter niet de muziek die hen deed zwaaien, zij wezen naar de keuken die in brand stond doordat mijn moeder totaal vergeten was waar ze mee bezig was.
Gelukkig is de brand door mijn vader snel geblust de schade bleef beperkt tot verbrande valletjes of wel de Brabantsbontstroken en gordijnen en een enigszins geblakerd plafond.

John




Ook ontvingen we de volgende reaktie:

Even een rectificatie omtrent het verhaal over mijn stiefvader de zanger Jan Plat:

Jan Plat is in 1969 opgenomen geweest in een sanatorium te Renkum
Daarna verhuisde hij naar een tehuis in Doorn. Inmiddels gescheiden van mijn moeder Wilhelmina van Alphen.

In dat huis in Doorn leerde hij Gerda kennen. Gerda was toen tijdelijk opgenomen in Doorn
Kort daarna verhuisde Jan naar Liemde alwaar hij een kamer huurde van een boerderij.
Maar daar voelde hij zich erg eenzaam inmiddels had Gerda een huisje in Tiel betrokken. Jan en Gerda wilde daar samen verder en trouwde

Helaas was Gerda zeer slecht ter been en werd er gezocht naar een betere aangepaste woning. Deze werd gevonden in Veendam een prachtig flat met alle nodige voorzieningen.

Ons contact verwaterde en al snel was deze verbroken.

Wel weten wij dat Jan daar is overleden maar van Gerda is ons niets meer bekend.

Het is jammer dat er zo impulsief geschreven is : zij vochten als kat en hond.

Dat kun je mijns inziens niet zo maar schrijven er zijn zoveel factoren die daar een rol in spelen.

Wie kan er nou niet een boek over zijn jeugd schrijven?

De een misschien een deel en de ander meerdere delen: Ik, stiefdochter van Jan Plat vind het jammer want de familie situatie is een heel ander hoofdstuk. Ik denk wanneer wij de zes kinderen elk apart een boek zouden schrijven ze allemaal een andere kijk op onze jeugd zouden hebben. Daar komt nog bij dat we ieder een eigen karakter hebben.

Marijke.

p.s De plaat is in het bezit van ons jongste broertje( BROER) Peter.
Die het meest betrokken was bij zijn vader






Klik hier als je terug wilt naar het Gastenboek


Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

20 Juli 2007