Een onbekende, bekende Rotterdammer  

Ik heb al vaak Bekende Rotterdammers een beetje in het zonnetje gezet, dat kunnen jullie in mijn verhalen lezen, en deze keer stel ik eerst de volgende bekende Rotterdammer voor. 

Frits Bom. Met camera, zoals vele hem nog zullen herkennen, als de Vakantieman. 

Ietwat oudere lezers zullen hem ook kennen als Ombudsman,  Consumentenman, en Televisieman, maar dat is alweer een hele tijd terug. 

Dan nu de onbekende....... Frits Bom! 

Nu van een hele andere kant bekeken. Frits was in 1958 veertien jaar en was op de Havenvakschool. In de hoop om straatschoffies, zoals hij zelf zegt, van de straat te houden, werden aan sommige leerlingen muziekinstrumenten aangeboden. Voor noppes, zeggen ze in Rotterdam. De meeste zagen er niets in, maar Frits behield zijn instrument en werd al snel trombonist bij de populaire Harmonie, van de SHV, dat was de Steenkolen Handels Vereniging. Heel bekend in die tijd.

Frits had  veel belangstelling voor het podium en zo kwam het, dat hij als jongste artiest op een Kunstfestival in Rotterdam, mee aan de lunch mocht zitten met Prinses Beatrix. 

Aan de andere zijde van de prinses zit de oudste artiest van het gezelschap, de, in die tijd, zeer bekende Hans Tiemeyer. De foto werd gemaakt op de Waterman, die aan de Parkkade gemeerd lag. We schreven toen 1960. 

Ondertussen was Frits ook trombonist in verschillende orkestjes. Hier is een mooie foto van hem, toen hij bij Les Chats Noirs speelde. 

Verder was hij nog lid van de Obergürgl Kapel, waarin natuurlijk de Tiroler muziek voorop stond.  

Er komt nu een foto in Tiroler kostuum, maar het lijkt een beetje alsof er wat Glühwein in het spel is. Laten we het op vermoeidheid houden. Of gewoon een jolige bui. 

Frits werd op een gegeven ogenblik opgeroepen voor de militaire dienst. Hoe hij daar reilde en zeilde, laat ik hem zelf vertellen.

Bom werd opgeroepen voor militaire dienst, en het toeval wilde dat in die dagen (1963-3) in Breda door de militaire overheid (defensie) een fanfarekorps werd opgericht. Wachtmeester Bom solliciteerde bij Kolonel Kort als 1e trombonist, en speelde in de huiskamer van de Kolonel voor: het Wilhelmus en de Bayrische Polka.
Daarbij liet hij tevens voorbereid 'per ongeluk' de foto met de prinses op de grond vallen.
De kolonel was, en diens echtgenote mogelijk nog meer, zichtbaar ontroerd door deze voorstelling en nam Bom meteen aan als musicerend wachtmeester bij dit orkest (buiten de officiële sterkte en zonder Defensie in Den Haag daarin te kennen).
Bom speelde vervolgens 1,5 jaar lang als onderofficier met dit orkest in binnen- en buitenland bij tal van militaire gelegenheden als 1e trombonist zijn toontje mee, zoals bij de 24-uursrace Le Mans, Taptoe Delft etc. etc..
Toen "Den-Haag" er achter kwam dat Bom's militaire diensttijd, vanwege het nepotistische beleid van de Kolonel,  in strijd met alle reglementen werd ingevuld (permanent musiceren in plaats van het vuur leiden bij de 'parate troepen' - Bom was voor het hogere muzikale doel bij defensie in Breda 1,5 jaar administratief zoekgemaakt), werd Frits voorgesteld zijn instrument maar weer in te leveren, over de gebeurtenissen verder te zwijgen, en in ruil daarvoor zou hij dan het 'Rode Ere-koord van verdiensten' ontvangen waarna hij de militaire dienst eervol doch uiterst zwijgzaam zou kunnen verlaten, hetgeen allemaal geschiedde.
Het 'Rode Erekoord' is, behoudens de Gouden Loeres van het 1-april-commitee in 1970 (maar dat is een ander verhaal) de enige onderscheiding die Frits Bom ooit heeft ontvangen en die hem met trots vervult.

Deze foto werd gemaakt tijdens de Taptoe van Delft en jullie zien Frits links vooraan met trombone.

 In 1972 hing Frits, zoals hij zelf zegt, zijn instrument aan de wilgen. Nou weten jullie gelijk waarom de wilgen zo krom staan. Iedereen hangt er zijn spullen aan op. 

Maar oude liefde roest niet en in 1994 kwam hij er achter, dat Massimo Götz, een heel bekende decorontwerper en regisseur van zijn programma De Vakantieman, eveneens trombone speelde.

Samen gingen ze weer hard oefenen en het ging zo goed, dat Götz hem de raad gaf om zich aan te sluiten bij het Goois Dansorkest. En zo geschiedde het!

Ben ik begonnen met Frits als cameraman, ik eindig hier met een foto als trombonist in het orkest. Frits met zijn grote liefde, de trombone.

En zijn jullie nieuwsgierig naar dat orkest? Er is een prachtige site, met veel foto's en mooie muziekfragmenten, op