Nostalgie en Nieuwigheid 

Nadat ik van Aad een folder had ontvangen van een rondrit door Rotterdam, met een ouderwetse tram, was ik eigenlijk niet meer te houden en zo kon het gebeuren, dat ik met mijn kleinzoon Arthur die City-Tour, zoals de rit officieel heet, op Dinsdag 14-8 ging maken.

We namen de trein van 8.44 uit Brouwhuis en zo waren we al om ongeveer kwart over tien op het Stationsplein in Rotterdam. We stonden rustig te wachten bij Restaurant Engels, zoals op de folder aangegeven was, maar ik vond het heel vreemd, dat er niets van lijn 10 op het rooster stond. Gelukkig ken ik mijn talen en ik kon dus aan de bestuurder van lijn 20 vragen, waar of lijn 10 nu eigenlijk begon. De bestuurder verstond mijn Rotterdams en verwees ons naar een halte aan de andere kant van het plein. Daar konden we nog net de tram halen, die behoorlijk vol was, maar daardoor kon ik op mijn favoriete plaatsje gaan staan. Achterin de tram, waar ik vroeger altijd graag stond.

Toen ik nog kleiner was, stond ik het liefst achter de bestuurder, dat kon in deze trams nog. 

Na enig rijden kwamen we op de Westersingel vlakbij het Eendrachtsplein en toen gebeurde het waar ik vroeger altijd op stond te wachten, De bestuurder moest een wissel omzetten. Hij kwam dus naar achter en ik zag weer gebeuren, wat ik voorheen altijd al machtig vond. Hij reed een stukje achteruit en deed met de hendel en de knoppen precies, wat ik al zovele malen gezien had. In deze tram kon de bestuurder de wissels van binnenuit bedienen, maar ik heb het nog meegemaakt, dat de wissel omzetten met de hand moest gebeuren. De bestuurder of soms, de conducteur, ging de tram uit met een lange ijzeren staaf en wrikte de wissel om. 

We hebben tijdens de rit, die door de bestuurder goed van commentaar werd voorzien, heel wat plekjes gezien en zowaar we reden ook over de Erasmusbrug. Ik besefte opeens, dat ik als geboren Rotterdammer, voor het eerst over die brug reed!! Ik heb dan ook een foto van de brug gemaakt, terwijl we op de brug reden. 

Op het Noordereiland werd er weer een wissel omgezet en we zetten de rit voort, waarbij we een prachtig gezicht kregen op het oude Delfshaven. (Foto's staan in mijn verhaal Piet Heyn en Delfshaven, klik maar even op deze link) 

Onderweg kreeg ik het idee om iets te gaan drinken in Herberg Rustwat.

Daar was vroeger een theetuin, oftewel een restaurant met speeltuin, waar we vaak een daagje heengingen met lijn 1. Dat vond Arthur ook wel een aardig idee, dus stapte we bij de halte Rustwat uit. Van tevoren waren we ook nog Woudestein gepasseerd, waar ik menig balletje getrapt heb, omdat Excelsior daar zijn domicilie had en heeft. Enigszins dorstig daalden we de dijk af en daar lag Rustwat. Maar wat een deceptie. We werden ontvangen door een deftige ober, die ons uitlag, dat er geen verfrissingen meer werden geschonken. Er werden alleen nog maaltijden geserveerd!! Hij adviseerde ons dan ook om maar eens op de dijk te gaan kijken. Nou die dijk kon ik. Daar zouden we niks vinden. 

We liepen naar de halte aan de Hoflaan en omdat lijn 1 dezelfde route volgde als lijn 10, namen we de eerste en kwamen zo op de Coolsingel, waar we op het eerste de beste terrasje neervielen om wat te drinken en een hapje te eten. 

Het werd steeds warmer, maar na de, zo nodige, rust, gingen we met de metro naar De Leuvehaven. Vandaar liepen we heerlijk in de schaduw naar het Park waar het met de zon erg mooi was.

Op de heuvel heb ik deze foto genomen, op dezelfde plek, waar ik 40 jaar geleden mijn zoon fotografeerde. Kijk maar bij Spelen langs de Maas. Er is wel het één of ander veranderd, maar de Maas is de Maas gebleven.

Toen ik mijn kleinzoon het standbeeld van Czaar Peter wilde tonen, bleek het stukje Jachthaven, met linten afgezet en was de Czaar helemaal ingepakt. Ik snapte er niets van. Wel was het gezicht op de Erasmusbrug weer fantastisch! 

In de Jachthaven lagen verschillende mooie schepen. Er lag ook een jacht, dat je alleen maar kunt zien aan de Middellandse zeekust. Heel wit en heel modern, maar de ouderwetse zeilboot ernaast vond ik toch eigenlijk mooier.

We liepen naar het Willemsplein en stapte daar op lijn 5, die ons linea recta naar het station bracht. Daar namen we in de stationshal nog een torenhoog ijsje en de trein van 14u.15 naar Eindhoven.Om tien voor vier waren we weer op de basis terug. Moe, maar erg voldaan.

Nog meer verhalen over de RET City tour? Klik dan even op deze link, kom je vanzelf bij het overzicht van de verhalen van Hans.

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....