Rotterdam wordt steeds mooier!
Soms kan het gebeuren, dat een ongepland tochtje of bezoek, kan uitmonden in een heerlijke en ook nuttige dag. Zo'n dag was Zaterdag 31 Mei.
Ik had nog een vrije reis tegoed op mijn NS-abonnement en ik moest die reis beslist deze dag opmaken anders zou die verlopen zijn. Nou. ik dacht ik stap in de trein richting Den Haag en ik zie wel. Misschien, dat ik naar Scheveningen ga. Zogezegd dus zogedaan.
De drukte tot en van Eindhoven viel mee en ik had een best zitplaatsje. Maar in Tilburg, daar begon het. Het was een complete volksverhuizing. Het perron zag zwart van de mensen en... vooral veel ouders met nerveuze kinderen, gewapend met emmertjes en schepjes. Ook de meeste andere passagiers waren duidelijk uitgerust om een bezoek aan het strand te brengen.
In Breda kwamen er nog meer bij en even na Dordrecht sloeg de twijfel bij me toe. Ik zag me al in de rij staan om met de tram vanuit Den Haag naar Scheveningen te komen. Vlak voordat de trein de tunnel onder de Maas inging wist ik het. Ik zou gewoon in Rotterdam uitstappen en verder wel zien waar ik heen ging. Ditmaal was het zogedacht, zo gedaan.
Met veel moeite kon ik langs de wachtende, die in Rotterdam wilden instappen uit de trein komen. Ik kreeg een lumineus idee. Ik dacht ik bel even mijn vaste adres, waar ik tegen beloning van een koppie koffie voor een verrassing zou zorgen. Noppes. Geen gehoor en ik dacht natuurlijk, wie blijft er nu met dit mooie weer thuiszitten. Op het Stationsplein nam ik lijn 8 om richting Bergweg en eventueel verder te gaan. Bij het instappen drukte een Surinaamse dame me haar strippenkaart in de hand met de mededeling, hier meneer, die is nog geldig. Het was vijf voor half elf en de kaart was afgestempeld om 10.15.
Verbouwereerd stapte ik in en ik merkte toen, dat ik in een zogenaamde conducteurstram zat. Twee conducteurs zorgden ervoor dat de zwartrijders uit deze trams geweerd werden.
Heel vriendelijk werd me eerst een zitplaats aangeboden en mijn kaart gecontroleerd en ik moet zeggen, het was een fijne rit met een gezellige stemming in de tram. Er was weinig of eigenlijk helemaal geen ergernis over potentiële zwartrijders en je kon merken, dat de mensen zich veilig voelden. Naast wie ze ook zaten.
Ik reed over de Schieweg en kwam langs de Provenierssingel. Een idee dacht ik en ik stapte bij de halte Bergweg uit. om te gaan wandelen over de Walenburgerweg. Nou het eerste wat ik opmerkte was, dat er geen tram meer reed en de bekende straten, die ik passeerde waren nou niet de moeite waard om er een foto van te nemen.
Dat waren de v.d.Sluisstraat, de Pieter de Raadtstraat, de v.d.Schellingstraat en zo kwam ik op de Spoorsingel. Nou die was wel mooi. Kijk maar.
De Spoorsingel aflopend kwam ik weer aan de achterzijde van het C.S.. Ik liep het tunneltje door, vroeger gaf dat altijd een onveilig gevoel, maar nu ging het wel. Aan de voorzijde van het station kwam net lijn 8 weer aan en ik stapte doodgemoedereerd weer in, maar nu met het doel om naar de Zaagmolenbrug te rijden. Bij het Zwaanshals echter nam ik het besluit om in de Crooswijksestraat uit te stappen. Wat zeg ik straat. Nou dat zou een beetje te weinig eer zijn. Wat ik zag was aan de rechterkant allemaal mooie nieuwe huizen en aan de linkerkant, richting het oude Schuttersveld een schitterend plantsoen. Zover je kon kijken groen, bankjes en bomen. En dan te bedenken, dat voorheen de tram er nauwelijks door kon komen zo smal was die straat.
Ik zag links voor me een markt. Een gewone markt dacht ik. Maar het was een rommelmarkt voor en door de buurtbewoners en wie er nog meer wilden komen. Zoals ik. Later bleek het een heel goed besluit om over die markt te gaan slenteren, want op een gegeven ogenblik zag ik een kraam waar een map lag met oude ansichtkaarten. Vooral Oud-Rotterdam was goed vertegenwoordigd.
En daar zag ik de kaart. Een kaart met, wat volgens de Rotturdammur het mooiste plekkie op aarde is. De Parkheuvel. Met bankjes en al. En het mooiste is, er is niet veel veranderd. Of het moet het gezicht op de Maas zijn. Die koop ik voor de Rotturdammur dacht ik en kijk maar eens wat een mooie oude ansicht. Rotterdam zoals het nu nog is. Nee, die man is niet onze hoofdpersoon, maar hij zit wel te genieten van het uitzicht en zijn kind of kleinkind.
Lekker genietend van het mooie weer kwam ik aan de Crooswijkseweg en ik dacht er nog aan om het kerkhof even te bezoeken, maar zover wilde ik niet gaan. Ik was in een te goede stemming. Wel nam ik nog deze foto van het mooie plantsoen. Hoe het heet weet ik niet, maar de foto is genomen in de richting van de Rotte en het oude Schuttersveld.
Via dit plantsoen kwam ik weer bij de Zaagmolenbrug uit en ik besloot om vandaar naar de Noorderbrug te lopen.
Overigens de Zaagmolenbrug ziet er ook heel anders uit dan vroeger. Of dit mooier is? Maar wel veiliger denk ik.
Bij de Noorderbrug miste ik net lijn 3 en ik wandelde toen maar door naar het Noordplein. Wel is te zien dat boot-en waterfiets verhuur nu ook hier te vinden is.
Op het Noordplein kon ik een foto maken van dit stukje kunstwerk.
Een stukje nieuwigheid in plaats van de waterpomp, die er vroeger te vinden was en waaraan ik menigmaal heb staan te lurken. Maar er was ons op het hart gedrukt, dat we niet met onze mond aan de pomp moesten komen.
Toen ging ik me realiseren, dat ik om mijn maag moest gaan denken en voordat ik op een terrasje ging zitten, belde ik eerst mijn altijd gastvrije schoonzus en weekendbridgepartner. Zowaar ik kreeg gehoor en ik liep naar de Noordsingel om daar lijn 4 te nemen naar het station, waarna ik nog één keer over moest stappen op lijn 8 om op de plaats van mijn volgende bestemming te komen.
Mijn onderdanen hebben ditmaal geen enkele keer geklaagd, maar ik was toch blij, dat ik eindelijk op mijn gemak kon gaan zitten. Al met al werd het nog een gezellige middag en het was precies twaalf uur later, dat ik weer op het perron van Brouwhuis stond.
Het was een heerlijk dagje Rotjeknar geworden en ik moet toegeven
Rotterdam wordt steeds mooier!
