Naar beneden

Langs de Maas

Gerard Martens vertelt, met weer 8 prachtige foto's  ....

Langs de Maas.

De Maas zal altijd door Rotterdam blijven stromen.
Dus zal ik altijd van die Maas blijven dromen.
Wat er ook is of wat er ook kwam
de Maas blijft hetzelfde en dus ook Rotterdam.

Om van mijn logeeradres bij de Maas te komen, liep ik eerst door het Park, nog steeds even mooi en ook Rotterdam.

Ik ontwaar aan mijn linkerhand het Noorse kerkje en even verder zeg ik even

Tollens gedag. Dat deed ik al mijn leven lang. Aan het eind van het pad, vlakbij de Maas, passeer ik het standbeeld van Wilhelmina, de moeder des vaderlands.

Het eerste schip, dat ik zie is de Alvina, die duidelijk op een schoonmaakbeurt ligt te wachten.

Verderop zie ik aan de overkant het gebouw van de Holland-Amerikalijn,

dat als hotel verder door het leven zal gaan en ik mis die boten met de gele pijpen en de groen-wit-groene band. De schepen, die allemaal op Dam eindigden. Zoals Statendam, Nieuw Amsterdam, de Veendam enz enz. Helaas ze zijn er niet meer.

Wat komt zal iets heel nieuws zijn. En heus, het zal best mooi worden, maar, die dromen hè

Naar de Erasmusbrug kijkend, zie ik een vreemde figuur over de Jachthaven turen. Wie is dat, denk ik. Als ik ervoor sta blijkt het een beeld van

Czaar Peter de Grote te zijn. Die hoort toch in de Zaanstreek denk ik, maar het blijkt een geschenk van een Russische delegatie, uit dankbaarheid voor wat de Hollanders de Czaar aan scheepsbouw hebben geleerd. Zo zie je nog eens wat

Voor ik het vergeet. Kijk nog eens naar die foto met op de achtergrond de Erasmusbrug. Oud en Nieuw! De Zwaan en op de achtergrond het vertrouwde beeld van de Hefbrug

Mooi hè!

In het Park zie ik de Euromast. En de Euromast maakt Rotterdam bekend over de hele wereld.

Als ik van het beeld van Rotterdam droom, dan zie ik het Witte Huis.

Niet te geloven, dat het Witte Huis eens het hoogste gebouw van Rotterdam was. Om van te dromen.

Ik kan dan eindigen met een Rotterdamse uitdrukking.

Al ben je zo groot als het Witte Huis, je maakt me toch niet bang!!.

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....