Een e-mail sturen naar Aad? Zijn e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Gastenboek

Naar beneden 

Gerard Martens' gedicht over

Kabouter Wouter

 

Kabouter Wouter liep in ’t bos

Te zingen en te springen.

Hij had gewonnen bij een spel

en dacht aan leuke dingen.

 

Wat verder, op een grote steen,

Naast een kapotte gieter,

Zat snikkend een heel kleine trol,

die trol die heette Pieter

 

Waarom zei Wouter  zit je hier

Te huilen en te treuren?

Ze hebben mij er uitgeschopt.

Het zal je maar gebeuren.

 

Ik dacht nog wel zei Pieter Trol,

dat ik de baas mocht spelen.

Het was zo heerlijk baas te zijn

En lakens uit te delen.

 

Opeens begon toen iedereen

Te grauwen en te snauwen

En al mijn vriendjes was ik kwijt,

Geen was meer te vertrouwen.

 

Ach joh zei Wouter toen , kop op.

Kom mee en droog je tranen.

Een heel breed pad ligt voor ons hier,

Kijk wat een brede lanen.

 

En zo ging Wouter met de trol

Op zoek naar nieuwe zaden.

En, Pieter was het met hem eens,

Geen woorden meer maar daden.

 

Dus liepen zij wel urenlang.

De trol liep link te loeren

Wat Wouter vond, vond Pieter niks,

Die bleef maar ouwehoeren.

 

Maar bij een heel erg donker pad,

Stond Piet opeens te wachten.

Want bij een boom zat nog een trol

Die wenkte Piet en lachte.

 

De trol die wilde toen opeens

dat rechtse paadje volgen,

maar Wouter, met zijn rode muts,

werd kwaad en zeer verbolgen.

 

Hij zei, wat lelijks tot de trol,

en riep jij wilt me flessen.

Die trol is jullie snijder, kijk,

hij slijpt nu al zijn messen.

 

Ik laat mijn volk niet in de steek.

Dat bleef in mij geloven.

En nooit een pad naar rechts ingaan.

Dat moest ik hen beloven.

 

En trol de snijder lachte maar

en richtte zich tot Pieter.

Kom weer t'rug en ik beloof,

je weer een nieuwe gieter.

 

Boos ging Wouter naar zijn volk,

maar dat was mild voor Wouter.

Hij was een beetje dom geweest,

maar bleef toch hun Kabouter!






Klik hier als je terug wilt naar het Gastenboek





Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

18 April 2003