In en om Hillegersberg
Na het verhaaltje over Schiebroek moet ik ook wat vertellen van Hillegersberg.Daar liggen zoveel voetstappen van me ,dat ze indertijd de stenen hebben vervangen, zo afgesleten waren ze.
Bij het viaduct, zoals wij het noemden, begon Hillegersberg. Onder het viaduct door, had je gelijk aan je linkerhand, de Ceintuurbaan, spreek uit sentuurbaan. Langs de Ceintuurbaan had je heel bekende fabrieken. Daar was natuurlijk de ENKA, die later uit Rotterdam verdwenen is en als ik het goed heb in de AKZO is overgegaan. Daar was ook het alom bekende gebouw van Van Stolk en Rees, een papierfabriek, waar o.a. enveloppen gemaakt werden en helemaal achteraan Allan, de fabriek van spoorwegmaterieel. Waar nooit iemand oplette was de Villawijk, die nog bestaat, maar toch aan het begin van de Ceintuurbaan ligt.
Wat er verder te zien was heb ik al eens in vorige verhalen verteld. De Juliana van Stolberglaan voorbij en de Kleiweg met daar tegenover de Kootsekade. Dan passeerde je Lommerrijk, tot aan de Prins Bernhardlaan. Een bekende weg. Daarvandaan ging je in de richting van Plaswijck. Zie de verhalen van Hans. Op de hoek van de C.N.A.Looslaan staat dit prachtige oude Raadhuis.
Voorbij
Plaswijck kwam je dan in het eigenlijke dorp met zijn eeuwenoude kerk. Volgens
mijn gegevens is dit het oudste kerkje van heel Nederland. Het moet ergens
tussen 992 en 1100 gebouwd zijn. Maar daar kunnen ze je in Hillegersberg meer over
vertellen Zoek in google naar hillegersberg dorp
Wij gaan verder de Straatweg af en komen dan na een stukje lopen aan de Bergseplas, tenminste je kunt hem aan je rechterhand zien. Bij de Strekkade slaan we rechtsaf en dan wordt het echt mooi.
Ik zeg steeds wij, omdat ik deze wandeling vaak met mijn schoonvader op mooie Zondagmorgens gemaakt heb. Dat was een heerlijke wandeling langs het water, totdat we bij de brug naar Terbregge kwamen. Daar sloegen we rechtsaf en gingen langs de Rotte en de Prinsenmolen terug naar het Sluisje En kijk wat ik nu ontdekt heb!
Een overzichtsfoto van Hillegersberg. Wat zie ik daarop? De schietbanen van de Romeinen, ja bij het blauwe rondje!!! Wanneer je nu mijn verhaal het Sluisje even leest, dan kun je zien waarom ik zo blij ben. Links, schuin onder het rondje kijken en je ziet zowaar het wankele bruggetje, en in de bocht het huisje van de sluiswachter, maar o, wonder, rechts onderaan de foto is nog net het café van Janus Verhoeven te zien.
Op deze kaart zie je de hele wandeling in rose afgebeeld.
Kijk je langs de Rotte, dan moet ik me al sterk vergissen als ik het begin van die hééééle hoge brug niet zie met daar tegenover op de hoek de Blikfabriek. Ik noem het nog eens boffen. Ruim 75 jaar geleden kwam ik daar voor het eerst en uit die tijd, of een beetje later, moet deze foto spannen. Ik denk, dat ik deze maar in een gouwe lijssie doe.
Op de terugweg naar het spoorviaduct kun je ook nog het dubbelhuis Suzanna-Adriana bewonderen. Op de mooie gevelsteen staat ook een engel, maar die strooit iets en dat is zeker geen friet!
