Naar beneden

Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal  ....

Hoera we hebbe weer un feessie

 

Mojje nouw hoore. Zee me vrouw vammorrugge. ga je mee nade vrijmarrek. Ik see daâ hebbe wij tog nie meer nodig. Kreegik te hoore nee oen, ut is vandaag kooneginnedag en dammooge de kindere dur ouwe spulletjes op straat verkoope. Ik see, seg daddan. Me gaane dus naar un soort vlooiemarrek, mardan zondur intereegeld? Isterdan geen oobaade op de Coolsingul, vraaggik nog. Daagong ik vroegur altijt nartoe. Nee schat zee ze, en toen daggik ojee, me neeme Coentje mee emmegaane naade vrijmarrek. En mottik dannook mee? Jaa zeeze, as boddiegaard.

Nouw ik hebbut gewete. Addenooi wattun pokkezooi hadde ze daar uigestalt. Ik geloof datte de moedurs groote schoomaak gehouwe hadde en nouw moste de kindurre zien dasse die pessooi kwijt raakte. Ik see teege me eega. Hadde wij nouw niks om weg te smijte? Hadde we hierook kenne ga staan. Ja zee ze, ik hattun antiekkraam wille opzette. Mèjouw durrin!  Blijvie nouw loope zeike, gong ze verder. Tis tog fees. Nouw je ut zeg zee ik. Mar an die uitgestrekte faassies zouw je ut nie zegge. De meeste staanne te vernikkulle van de kouw. Enne kijkis. De klant vraag en moedur zeg hoeveel ut mot koste. Jonge ik krijg zoo wel de feesstemming te pakke. Lekkurre feesmuziek ook. Benne dadde spijskurrels? Versta dur gee moer van. Zallik ut oranjeboove is ga zinge? Belle ze gelijk de Geegeedee. Worrik in un dwangbuis na Deltaa gebrag. Auw, krijggik weerun schop voor me schene. Ik hamme scheenbeschermurs an motte doen. Die pokke aape loope maar raak.

Is dinnouw een kinderfeessie? Wij gonge zakkeloope in de vursierde straate. Of blokkies raape. Liepie je eige de zenuuwe en dakreeggie un vlaggutje as prijs. Plus un glaassie limmenade. Toe hadde me de buurtvereniginge nog en wierre de straate mooi vursiert. Met eerebooge en lampiejons. Enne dur wazzun prijs vor de mooiste vursiering. Mojje nouw die feesgeziggies us zien.

Waa Coentje is? Mottik dâ weete? Das jouw pakkie an tog? Nouw istur paniek innut waarehuis. Coentje!!!! Brulde ik omme vrouw un beetje vadder zenuuwe af te hellepe. Zittie die pestaap onderun kraam un stripboekkie te kijke? Nouw die wer an ze hand gepakt en uittie duimschroef kwamdie verloopug niemeer los. Ja ut was lache geblaaze op die vrijmarrek. Emmaar schuifele langs de kraampies met ouwe legpuzzols, ouwe ceedees, boekies en alles wasse mar kwijt wouwe. Soms stonje in un fiele, wantan hatter iemantun kinderwaage effe gepakkeert om an un kraampie te koekeloere, maar dakkon dur geen mens meer voorbij. Weetje wattik doe, seejik. Ikke ga memme kont vor de teevee zitte. Das warremur en veel veiligur. Gelukkug hamme vrouw er ook de buik vol van emme ginge lekkur na huis. Teminste. Eers Coentje thuisbrenge en me dochter hatte koffie bruin. Dâ was weer un hoogtepuntje vannut fees. Un koppie koffie met een tik en de daamus namme een oranjebitturtje durbij. Kijk, zee ik, daggaatur meer op lijke. Zo komme me nog wel in de feesstemming. Ik denk dak hier nog maar un poossie blijf bievakkeere. Coentje luste niks. Nee die hassun melis al volgedouwd mettun hamburregur op de Vrijmarrek. Dahebbie as oma dur bij is. Moedur, zee me dogtur, je mottie knaap nie so verwenne. Warom nie, zee die weer. Ut is tog fees vandaag! Ja toch?

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....