Naar beneden

Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal  ....

Effe de Eurokits ophalen.

 

Krijg nou effe de rambam. Wattun rij. Dat lieve wijf vamme zeg tege me ga jij effies onze kerstgave ophale. Ik? Dat zallemslaatje? Mottik voor dat schijntje in de rij gaan staan? Zeg ze, man je mot je schoolgeld trug gaan hale. Ieder aggulde vijvenvijftug. Asje je eige te groot dur voor vind, geevie ze maar an mij. Ik zeg,waarom gaje zellef dannie. Ik mot naar me kakkedorussie, zeg ze, dat kind is nie lekker en je dochter mot werreke. En danderbij, jij zit toch maar uit je neus te vrete, hebbie nog 'n lekker loopie. Barst in bonkies, daggik, want zoiets zeggie nie tege je eige hartedieffie. Ja kletste ze weier, ik heb ook een magteging van je dochter en schoonzoon, kèje hunnie zun uroos ook meeneme. Mens dat worre vijf pakkies! Ik sjouw me eige een dubbele liesbreuk. O, die operere ze tegeswoordig bij de portier van Dijkzig, zeg ze weer, ga nou maar effe. Emmeteen naar huis komme hè. Wâbedoellie zeggik, een beetje loene. Niks lieverd, zeg ze, metter pruimemondje, niks ganou maar, anders benne zum meschien gepiept. 

En nou sta'k hier me tinte op te vrete. Sodemieter wattun pokkerij. Ik gloof, datte ze allemaal in d'r piepzak zitte, dasse te laat komme. Nou, d'r benne dur genoeg hoor. Meer as jullie ooit zulle bezitte, want vollegend jaar motteme maar afwache of de ekenommie niet immekaar stort. Kelére wat duurtat lang. O, 'k zie ut. Dur benne ook nog gewone klante. Die zulle ook wel staan te juiche. Effe een pakkie wegbrenge, stajun eeuwugheid in de rij. Ik hamme porsie al an fikkie gegeve. Tlijk wel of zut vor noppes krijge. Wazeggik nouw? Dâkrijge ze ook. Ik ga nouw ook glove, da'k wat amme bovekamer mankeer. 

Weetje wat het hele eiere ete is? Zallem zat tot an ze lieze in de uro's. Zegtie tege ze baas, da's Kok, we motte dur maar wâ weggeve. Zeg Kok nog. kommie dannie tekort? Zegtie andere hotemetoot van de belastinge, geef niks dan haallikut wel weer trug. Komt ook die Netebos durbij, die zeg, wie dan leef wie dan zorrugt. Ja, je mottet in de smieze hebbe, tis gewoon ons eige monnie.

En dan die bijname! Un urosent is een fluitje. Hoe krijge zut in dur gekke harses. Stellie voor. Een kasjièrre vraag amme, hebbu un fluitje voor me? Assik dan ja zeg, kannik gelijk un precesverbaal krijge weges ongewenste intemiteite. Un heitje hebbe we helegaar niemeer. Nee bijname komme uitut vollek. Ho es effe, ikke ben duran.

Môgge juffie, maggik effe inkassere? Watte? Ofik un legemetasie heb? Benne ut staatsgeheime? O mottat bij un magteging. Nouw geduld mense. Ik mot effe uit de klere. Krijg nou de ziekte, waar hebbik nouw me vijvezestegpluskaart? O. hier. Zoekik me de zenuwe naar me paard ennik ik zitter bove op. Kijkesan. Met staassiefoto. Een twee drie, das vijf pakkies. Kennik hier effe belle voor pelisiebegleiding? Je weet nooit watje onderweg tege ut lijf loop. En kennik hier erreges een plastiek zakkie krijge. Kannik ze teminste wegmoffele. Ajuu mense. Ik ga ummis flink van jetje geve. ik weennie ofik ut ga belegge ofut mooi op de bank zet. Maar meschien heeft madam thuis ut al uitgegeve. Daar bennik eerder pages voor!

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....