Een e-mail sturen naar Aad? Zijn e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Gastenboek

Naar beneden 

Meneer Duimel

Gerard Martens vertelt  ....en een extra kompliment, want de HTML codes (de Internet taal) had Gerard er al bijgezet

In één van de verhalen las ik iets over de Zaagstraat en over Spuit 13, die daar gevestigd was.

Dat de spuit vaak door de jeugd getrokken werd is ook waar, want….jarenlang was ik ook één van die jongens. Ik woonde in de Vinkenstraat op no 91 en schuin onder, op 89 woonde de familie Duimel, waarvan Arnold bij mij op school ging en ook een straatvriendje was.

Vaak gebeurde het, dat we op straat aan het spelen waren en dat dan opeens de deur van 89 openging en " meneer Duimel" de vader van het gezin naar buiten stormde. Dat was voor ons het sein om met hem mee te hollen, want dan was er BRAND!!

We moesten flink rennen om meneer Duimel bij te houden, want deze kon er flink de sokken in zetten. We renden door de Zaagmolenstraat naar de Zaagstraat en we arriveerden meestal, als de spuit net naar buiten getrokken werd, want er waren altijd spuitgasten, die dichterbij woonden en twee ervan waren Vader en Zoon Kalkman.

Leen was een bekende 1500 m loper en op een gegeven dag zelfs Nederlands recordhouder met 4 min.03 en nog wat, dacht ik, maar precies weet ik het niet.

In ieder geval in een razende vaart ging het richting de brand en wij trokken zoveel mogelijk mee, hoewel, met het duo Kalkman was dat heel moeilijk. Tsjonge wat konden die sleuren.
Het gebeurde wel eens, dat ook Spuit 11 uitreed en wanneer de brand dan in de richting van het Zwaanshals was, kon het gebeuren, dat de beide spuiten bijna naast elkaar door de Zaagmolenstraat reden. Onze taak werd dan anders. Wij gingen aan de kant trekken, waar spuit 11 reed en we liepen dan "per ongeluk" de trekkers van spuit 11 wel eens in de weg. Konden we ook niets aan doen. Eén van ons "struikelde" wel eens…bijna….
Wat een plezier hadden we als bleek, dat" onze spuit " als eerste was aangekomen en de leiding van het bluswerk kreeg.
Meestal was het blussen snel gebeurd, bijvoorbeeld bij een doodgewoon schoorsteenbrandje en dan gingen we gezamenlijk weer naar de Zaagstraat terug.

Bij grote branden moesten we ook achter de afzetting en meestal hadden we het dan na een poosje wel gezien en gingen we terug naar de Vinkenstraat. Maar meneer Duimel was dan nog druk bezig en wij zagen hem dan wel weer, als de deur van 85 opengerukt werd en hij in sneltreinvaart de straat uitliep. Dan waren wij weer present en we waren teleurgesteld, als we niet in de straat waren en later moesten horen, dat er brand was geweest.

Spuit 13 zonder ons. Het was bijna ondenkbaar.

Jammer, dat vader en zoon Kalkman in de oorlogsdagen "fout" bleken te zijn en wij die twee uit ons favorietenboekje moesten schrappen. Dat kon bij ons niet door de beugel!!!!

Zou de uitdrukking "Spuit 11 geeft ook modder" soms uit die tijd spannen??



Klik hier als je terug wilt naar het Gastenboek


Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

6 April 2001