De Aelwijn Floriszstraat in beeld
Voor dit verhaal zal ik eerst de foto even tonen, die ik precies nog nodig had om veel dingen in andere verhalen te verduidelijken.
Eerst mijn geboortehuis in 1951.
Het balkonnetje aan de hoekkamer, onze voorkamer, is er nog niet. Maar het spionnetje, links boven wel. Daar voorbij het spionnetje was ons keukenraam en je kunt je wel voorstellen, wat een groot huis het was en het voor ons allen moest zijn. Aan het eind van de lichte pui was in mijn jonge jaren, de waterstokerij van Hollaar.
Een leuk detail is nog, dat wij en dat is dat mijn gezinnetje, door de huisbaas ingeschreven waren, om die woning te betrekken. Het ging natuurlijk niet door, omdat het huis veel te groot was, volgens de volkshuisvesting.
Rechts aan de overkant, zie je de garagedeur van de, door mij, al vaak genoemde aardappelhandelaar K.Roodzand. Dat was onze goal bij het voetballen en ik heb daar speciale training gehad van mijn broer Toon. In diens specialiteit. Het Koppen! Nou, mijn andere talenten in het voetbal, daargelaten, koppen kon ik later als de beste.
Even verderop, daar bij dat soort winkeltje, was vroeger de Padvinderij gevestigd. Zie Akela wij doen ons best. Daarnaast was ook dat duistere poortje, dat naar de bakkerij van Zuidam leidde en waar vaak in gescholen werd bij allerlei spelletjes.
Op de hoek van de Schommelstraat zie je het naaiatelier van
Tante
Jo.
Die noem ik zo, omdat het een familielid van mijn nicht Marie was, juist, de moeder van Frits Bom. Deze laatste zal deze foto zeker zo leuk vinden, want vanuit de Schommelstraat 35 kon hij, binnendoor, deze winkel bereiken. Iets wat ik zelf ook wel vaak gedaan heb. Je ziet ik heb nu het goede huisnummer!!
Deze Tante Jo was op verjaardagen altijd bereid om haar favoriete lied te zingen, dat aldus ging.
Ik heb een vogeltje gezien, dat kon nie kakke,
d'r zat een veertje an z'n poepertje gebakke.
Hij zei verdie, hij zei verda, hij zei verdomme,
hoe is dat veertje amme poepertje gekomme.....
Links tussen de wandelaars in, was de Smederij van Koelega. De ingang was een mooi groen hek met prachtig smeedwerk.
Jaren later kregen we de volgende zeer gewaardeerde reactie:
In dit verhaal over de Aelwijn Floriszstraat wordt de smederij van mijn opa en vader (en ook ik was er korte tijd!) aangehaald. Wij noemde de smederij eigenlijk "de zaak", hoewel het toch meer een constuctiebedrijf was. Mijn vader deed heel wat werk voor de RET en voor de GEB. Mag daarbij even opmerken dat mijn naam niet juist is aangegeven... Koelega dus niet Koelinga! (aangepast.....)
Ook even vertellen dat er precies tegenover de smederij was er een wasserij die Gaanderse heette. De man (Gaanderse) was een joviale kerel, maar ik heb zijn voornaam vergeten.
Ja, de pui van de smederij was imponerend. Grote zware deuren met smeedwerk die je maar langzaam kon opendoen, door hun gewicht. De drempel in die deur was een brede U-balk, die niet "meezakte" als de straat verzakte. Dit had tot gevolg dat het steeds moeilijker werdt om met mijn auto binnen te rijden. Je bleef met de auto op die drempel hangen! Maar na het ophogen van de straat (én van de vloer in de zaak) ging het weer goed een jaar of twee, drie!?
Ga door met die fijne page! Zeer gewaardeerd! Groeten / Willem
Tegenover de Schommelstraat was de groentewinkel van Batenburg en daar weer voorbij, verhuurde Lampe zijn handkarren. Zoiets als je onderaan de foto ziet staan.
Rechts op de hoek was een kapperswinkel en daarvoor woonde Bernard Vlasblom en de familie de Klerk. Iets wat ik in vorige verhalen ook al aangetipt heb.
We kijken recht op de Zaagmolenstraat en over de handkar heen moet de Zagerij van Jansen te zien zijn, dus de woning van mijn straatvriend Henkie.Op de elftalfoto met alpino.
Kijk je over de auto, dan is daar de deur van de woning waar meneer Treytel woonde. De directeur van mijn ULO.
Om het verhaal compleet te maken, helemaal rechts in de hoek, zie je nog net het raam waar Opa en Opoe de Zwaan woonden. In meer over de Gerard Scholtenstraat staat daar meer over. Tjonge! in één foto bijna zeven jaar van mijn jeugd.
Daar moest ik wat over vertellen! Ik denk, dat er van onze gasten nog wel meer zijn, die deze regels interessant vinden.
