Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je meer vinden over de in dit verhaal genoemde namen en aspekten, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Rotterdam en klik op ENTER

---

Rotterdam in 1897 volgens Ernesto Zenuti

Vita Olandese; studi e impressioni di un giornalista, 1897, blz. 24 vlg.

Hertaling.

Welnu, verklaar ik, dat men, om al dadelijk een indruk te krijgen van de handelsbeweging en het echte Rotterdam, bepaald moet uitstappen op het Rijnspoorstation, dat op een ten dele kunstmatig eiland gebouwd is tussen de Maas en de Entrepothaven (bedoeld is het Boerengat), om dan de beweegbare brug daartegenover (bedoeld is de Konings (Vierleeuwen-)brug over te steken, en de Boompjes, een soort Lungarno (kade langs de Arno in Florence) door te wandelen en zijn intrek te nemen in het Maashotel of, liever nog in hotel Victoria, dat op het eind van de Boompjes en het Willemsplein ligt.

Zodoende gaat men langs de Maas voorbij de twee reusachtige ijzeren bruggen, die haar overspannen, beide voorzien van een draaibare middenboog, om de grote schepen, die de rivier opvaren of afzakken, door te laten en ziet men tenslotte het laden en lossen van de langs Boompjes en Willemskade gemeerde stoomboten. Tegelijkertijd kan men hetzelfde schouwspel op de tegenovergelegen oever gadeslaan en geniet men van de grootse aanblik van de gebouwen der stoomvaartlijnen op Indië en voor de landverhuizers, van de trotse nieuwe haven (de Rijnhaven) en de talrijke opslagplaatsen voor transitogoederen, die daar allemaal gedurende de laatste jaren verrezen zijn. Als men dan voor het venster gaat staan, dan is het een genot te kijken naar het caleidoscopische gewemel op de rivier, het onophoudelijke bewegen van stoom- en zeilbootjes, trotse oceaanstomers en geweldige Rijnaken, voortbewogen door weliswaar kleine, maar dappere sleepbootjes.... Als de duisternis invalt laten ze hun hartverscheurend en monotoon gefluit horen als zovele gemartelde en gewonde zeemonsters.

Het is overbodig te zeggen, dat Rotterdam een uitsluitend op de Handel ingestelde stad is, op een na de belangrijkste van Holland voor de scheepvaart. Waar men er ook gaat staan of in welke richting men er loopt, men ziet niet anders dan zwaar beladen wagens, mensen die het druk hebben en bezige arbeiders. Langs al die mooie, brede, diepe en goed bevaarbare kanalen, die haar in alle richtingen doorsnijden, ziet men schepen van allerlei slag; op de openbare weg kisten suiker, vaten margarine, blikken petroleum, balen tabak, zakken koffie enz. lossen of daar weer hun lading innemen.
Heel de rivier langs hoort men niets dan het geknars van kettingen, in beweging gebracht door stoomkranen, die pakken manufacturen, manden steenkolen, vaten wijn, flessen benzine, bundels huiden en andere waren laden en lossen.

In de richting van het park en van de Westerkade, waar de stad zich de laatste tien jaren ontzaglijk heeft uitgebreid, liggen bij voorkeur Engelse stoomboten, die een dagelijkse dienst op Harwich-Londen voor reizigers en goederen, voornamelijk Indisch en Amerikaans fruit, onderhouden...
Wandelt men op de straten langs de Rotterdamse kanalen, dan is het zaak goed op te letten om tijdig opzij te springen voor de vaten, die voortdurend uit de pakhuizen naar de schepen of omgekeerd gerold worden en om geen baal tabak tegen zijn benen te krijgen of een last koffie op zijn achterwerk. O wee als u haast heeft om u van het ene punt van de stad naar het andere te begeven, want dan kunt u er zeker van zijn op zijn minst twee of drie bruggen, die u over moet steken versperd te vinden om een stoomboot of een zeilschip door te laten... indien het al niet een sleepboot is, gevolgd door een hele reeks 30 meter lange aken.
Van deze bruggen, die in een horizontaal vlak draaien door middel van windassen of opgeheven worden door krachtige hydraulische motoren, die weldra vervangen zullen worden door elektrische, zijn er tengevolge van het belangrijke verkeer te land zeer vele en de stad legt er geweldige sommen aan ten koste.
Overigens is Rotterdam, niettegenstaande haar handel, niettegenstaande de steeds toenemende ontwikkeling van haar hulpbronnen en haar inwonertal, dat ongeveer 230.000 bedraagt, en niettegenstaande het verrijzen van ganse moderne wijken, kolossale gebouwen, alleenstaand of in een rij, de Hollandse stad, die het meest haar eigen karakter handhaaft, zowel door het woningtype, als door de gewoonten van haar burgers. Haar straten zijn bijna alle rechtlijnig, haar huizen zijn zonder uitzondering klein, van ten hoogste twee verdiepingen, met drie ramen op iedere verdieping en één midden in de topgevel. Ze zijn geheel opgetrokken van donkerkleurige baksteen, vaak met olie gevernist tot aan de eerste verdieping. Zelfs de straten zijn bijna alle van baksteen....
Vier vijfde van de oude huizen van Rotterdam is uit het lood gezakt. De voortdurende werking van de grond en het afwijken van de palen, waarop alle Hollandse huizen rusten, veroorzaken een langzame maar gestadige verplaatsing der lijnen en hoeken, zodat men hoogstens 12 of 15 m hoge huizen ziet, die een meter en tenslotte zelfs anderhalve meter vooroverhellen.

---

Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je nog meer verhalen vinden van haar, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Gerrie van der Laan en klik op ENTER

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....