Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je meer vinden over de in dit verhaal genoemde namen en aspekten, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Rotterdam en klik op ENTER

---

Willem Justus Havelaar vertelt over het Rotterdam van c. 1897

Willem Justus Havelaar, 1880-1930, te Rotterdam geboren, essayist. De weg tot de werkelijkheid. Arnhem, 1926, blz. 82, 109 vlg.

Hertaald.

In die wereld der daken was je vrij. Je kon er eindeloos dwalen, van dak tot dak.... Eindeloos ver zag je weg over de woelige stad, met haar honderdduizenden schoorstenen en haar oude forse torenklomp en haar vele kleine spitsen, met de havens, die je diep in de kloof der huizen zag donkeren, met de verrukkelijke rivier, die zich breed slingerde langs de kaden, met de zeeboten, die nu klein als speelgoed leken. Je kon de stroom volgen tot voorbij het station, verder, veel verder nog, tot waar het groene weiland, rustig, bleek, nevelachtig uitlag als een belofte.

Als jongen leefde ik in de aangrijpendste werkelijkheden. Ons huis lag in 't hart der stad. Het was omringd met tientallen kroegen, waar aanhoudend het ruwe bootwerkervolk en de zeelui in en uit gingen. De zware vrachtwagens dreunden zonder ophouden door de vuile, barbaars geplaveide straat. Er waren de bleke kantoorbedienden met hun portefeuilles onder de arm, zakenheren met hun zelfverzekerde houding, de hongerige werklozen, die soesden bij de brug en balorig het vertier bekeken. Er waren bloedige gevechten van dronken kerels. Er waren stakingen: een brug werd afgezet door militairen. De politie floot schel op fluitjes. Sabels flikkerden in het licht. Vrouwen gilden. - Er waren "ongelukken" : mensen die overreden werden, paarden die op straat neerstortten om te sterven, werklui die beklemd raakten tussen de balen... Het was een wereld, waar de woorden "flink en fris" een haast godsdienstige klank verkregen en alles omvatten wat als moraal kon gelden.

Het was een grauwe, sombere wereld. Het was een stad zonder rust of droom. De straat stonk naar petroleumtonnen, naar dierenhuiden, naar hoorns van runderen, naar vet, naar pek en teer, naar jenever. Onze tuin was de rivierkade met haar fantastische opeenhoping van goederen. Daar liep je over de glibberige tonnenvelden en maakte je je huis onder het zwarte, zware zeil, dat de waren bedekte.

---

Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je nog meer verhalen vinden van haar, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Gerrie van der Laan en klik op ENTER

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....