Een e-mail sturen naar Aad? Zijn e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Parken in Rotterdam

Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email:
aad@engelfriet.net

Op onze site kun je meer vinden over de in dit verhaal genoemde namen en aspekten, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Rotterdam en klik op ENTER




Parken in Rotterdam

Rotterdam maakte in de eerste helft van de 18de eeuw een goed begin! Misschien bewogen door een verlangen naar schaduw en bos, besloten de vroede vaderen tot het aanleggen van een openbaar park, de Oude Plantage, weliswaar ver buiten de Oostpoort gelegen, maar bereikbaar langs een belommerde dijk, omzoomd door buitenplaatsen. Dit park, waarvan de resten nog menig Rotterdammer lokken, was toen een unicum, het enige doelbewust als publiek park aangelegde terrein in Nederland.

Waren dus de magistraten van de 18e eeuw hun tijd vooruit, in de 19e, toen de stad tot een wereldhaven uitgroeide, verdwaalden zij in de opvatting dat een werkstad geen woonstad behoeft te zijn. Alleen in de min of meer voorname wijken werd enige uitbreiding gegeven aan het parkoppervlak, gewoonlijk door een deel van een oude buitenplaats, zoals De Heuvel of Rozenburg, onbebouwd te laten. In de "volksbuurten" werd hoogstens een singeltje aangebracht, meer nog om een overstort te hebben voor het rioolstelsel, dat bij zware regenval het water niet snel genoeg kon verzwelgen, dan om de waarde voor de stadsbewoner.

Ook in het begin van de 20ste eeuw kwam hier geen verbetering in; het gehele Noorden, de enorme terreinen van Hillevliet en Feijenoord, bezaten samen nauwelijks zes hectare plantsoen op 250.000 inwoners, terwijl de Far West, Tussendijken en omgeving, zelfs op 80.000 mensen niet anders bezit dan het zwaar omheinde plantsoentje van de Grote Visserijstraat. Zo groeide een werkstad, die niet alleen geen woonstad was, maar die hard op weg was onbewoonbaar te worden. De ouderen vonden nog wel hun weg, op de fiets, naar het polderland bij Kethel, naar Den Hoek, naar de fraaie dijken en de oeverlanden van IJsselmonde, maar de schooljeugd en de jongeren waren gedwongen op de straat hun vertier te zoeken.

Later is een nieuw park in wording, rondom de Kralingse Plas, groot genoeg om de bevolking van het noorden en oosten van de stad geheel te voorzien van speel- rust- en ontspanningsruimte. In de indeling vertoont het aanmerkelijke verschillen met de oudere parken: voorheen waren dit toch wandelparken voor de deftige gezeten burger, met enkele romantische laantjes, met niet-betreedbare gazons en een beplanting die dikwijls herinnerde, in de bloemperken, aan de antimakassars en de in kruissteken geborduurde kussens van de "mooie kamer". De moderne parken willen geen salons meer zijn, doch woonkamers, waar een flinke hoek is ingeruimd voor het spel van de kinderen, waar de gehele familie zich echt thuis kan voelen, kan uitblazen of zich inspannen, kan genieten van het uitzicht of zich verdiepen in een boek. Zo bevat het nieuwe park om de Plas een speelhoek, grenzend aan Crooswijk en het Noorden, met ruime speelweiden, met schoolspeelvelden, volkstuinen, kinderspeeltuinen, zeil- en kanohavens en een groot strandbad.

Aan de achterzijde van de Plas ligt een rustiger gedeelte, de zithoek van het woonpark, met grotere bospartijen doorsneden door vele rustige weggetjes, met de picknickweiden en de plaats voor het grote restaurant. De natuurliefhebber zal zijn aandacht echter het meest schenken aan het derde deel, oostelijk van de plas, tussen de Korte Kade en de Prins Alexanderpolder, waar het bos overheerst, met enkele ruime doorzichten op plas en polderlandschap, op de molens en het stadssilhouet. Daar zal ongetwijfeld het vogelbestand sterk toenemen, daar zal men zich ver buiten de grote stad in het vrije bos wanen. Wanneer tenminste de Rotterdammer mee wil werken. Men is zo vele jaren gewend geweest aan omheinde plantsoentjes, aan deftige parken waar alleen de paden mochten worden betreden, dat men aan dit nieuwe vrije park, dit woonpark eerst moet gewennen. De vrijheid kan zo uiterst gemakkelijk overgaan in ordeloosheid en bandeloosheid, het zich thuis voelen kan zeer gemakkelijk ontaarden in het uithalen van allerlei dingen, die men thuis zeker niet zou doen.




Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je nog meer verhalen vinden van haar, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Gerrie van der Laan en klik op ENTER






Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

17 November 2021