Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je meer vinden over de in dit verhaal genoemde namen en aspekten, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Stadhouder en klik op ENTER

---

De aanval van de Stadhouder op Rotterdam en zijn nederlaag

Uit Rotterdamse Heldendaden onder de stadvoogdij van den jongen heer Frans van Brederode, genaamt Jonker Fransen Oorlog door K. van Alkemade

---

De Stadhouder van Holland fel gebeten op de Rotterdammers, nam zich voor de stad met geweld aan te vallen en daarmee te winnen wat hij met stilleggen ervan niet kon verkrijgen. In stilte liet hij de schepen die op de Maas lagen en de stroom bezetten bijeentrekken en kwam op de 2de juni vanuit de haven van Schiedam tijdens de vloed 's avonds om 9 uur voor de stad Rotterdam aan. Hij viel met veel geweld door soldaten en schepen, waarover hij zelf het opperbevel voerde, het Blokhuis dat naast het Hoofd lag aan. Tot tweemaal toe werd hij manmoedig afgeslagen. Ook had hij zich voorgenomen het geschut op een borstwering of batterij op het einde van het Hoofd geplaatst, te doen verdwijnen. Het donderende geschut van het Blokhuis, dat het Hoofd bestreek, heette hem echter zo fel welkom, dat hij het moest laten staan.

Terwijl men bij het Blokhuis en aan de Hoofdpoort vocht, hadden de wakkere Rotterdammers alle schepen die tegenstand konden bieden en die voorhanden waren in allerijl gereedgemaakt. Ze kwamen de haven uit, de vijand onder ogen, hetgeen een heftige scheepsstrijd veroorzaakte, waarbij de Stadhouderlijke soldaten eveneens loffelijk hun plicht deden.
Maar de Rotterdammers, die telkens met verse soldaten en schepen versterkt waren, kregen de overhand. Ze namen een vijandelijke buis met soldaten in bezit en sleepten deze de haven in. Verder boorden ze twee roei-jachten de grond in. Het geschut van het Blokhuis en dat langs het veld was neergezet speelde en donderde zo onophoudelijk op de Stadhouderlijke soldaten in, dat Egmond ertoe genoodzaakt werd de aftocht te blazen. Hij vluchtte met enige ophef naar Schiedam, waarbij hij de eb in zijn voordeel gebruikend, omstreeks middernacht tot voor die stad afdreef, een groot aantal doden en gewonden als onwraakbare getuigen van zijn nederlaag met zich meeslepend.

Onder de Rotterdamse burgers begon de voorraad koren en levensmiddelen af te nemen. Daarom vaardigden ze enigen van de hunnen af naar de Stadvoogd, omdat ze wisten dat deze nog rijkelijk voorzien was van de buit die een voorzichtige veldoverste had aangelegd. De afgevaardigde verzocht hem in alle redelijkheid met beleefde woorden en onder het aanbod van betaling enig graan voor de burgerij te verkrijgen.

Op dit verzoek heeft Brederode met grote voorzichtigheid en beleefdheid geantwoord:

"Dat het wel waar was, dat er nog een flinke hoop koren voorhanden en in bewaring was, dat het ook zeker was, dat het grote aantal ruiters en het voetvolk, die zich in de stad bevonden en er dagelijks van moesten eten ook veel nodig hadden. Dat het hem, als hun opperhoofd, paste en toekwam zijn zorg daarheen te laten gaan en dat de Stadvoogd die zich tegen een zo machtige vijand had te kanten en een zo zwaar en langdurig beleg had uit te staan, de spaarzame uitdeling en omzichtige bewaring moest behartigen."

Opdat de burgers door deze volkomen weigering niet ongetroost en mismoedig zouden vertrekken, stelde de krijgskundige Stadvoogd hen een beding voor, waarvan hij dacht dat het met de wetten der redelijkheid in overeenstemming zou zijn. Namelijk, als de burgerschutters met zijn krijgsvolk zouden willen uitrukken om een opening in de omtrek van de belegering te maken en zich een weg te banen om zo vanuit Utrecht alsook uit Gelderland, de woon- en verblijfplaatsen van hun gunstelingen, een overvloed van koren en andere toevoer te halen, dat het hen geoorloofd zou zijn om als deelgenoten van die arbeid en van die gevaren ook deel te hebben in de buit van de vijanden en in de levensmiddelen die ze nog zouden binnenbrengen.

Verder ontvouwde Brederode zijn plan van de voorgenomen tocht daarheen en verklaarde hen openlijk dat hij met een leger van soldaten en met schepen op de 4de juni, zijnde de 2de pinksterdag, voorhad een zware tocht te maken. De Stadvoogd moedigde meteen de burgers aan om de wapenen op te vatten en mee uit te rukken onder het aanbod van hun rechtmatige deel in de vette buit en in de overvloed van koren.

Dit was het antwoord en voorstel van de Stadvoogd, waarmee de burgers zich tevreden moesten stellen. Die zagen in dat er niets anders viel te doen en maakten ten dele gewillig en ten dele onwillig van de nood een deugd. Zij maakten zich gereed voor de volgende onderneming, voor een scheepstocht die in hoge mate ongelukkig zou komen uit te vallen.

---

Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je nog meer verhalen vinden van haar, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Gerrie van der Laan en klik op ENTER

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....